Καραμιχάλης: «Ο Άρης θέλει τρέλα, δεν γίνεται να αγκομαχάμε κάθε χρόνο»
Στο Yellow Radio 101,7 και στην εκπομπή «Αθλητικό X-Press» φιλοξενήθηκε Δημήτρης Καραμιχάλης
Αναλυτικά όσα είπε στον Γιώργο Τότσικα:
Για τον Άρη της Αυτοκρατορίας:
Είχαμε παιχταράδες, μία διοίκηση που δούλευε νυχθημερόν, υπήρχαν όλα τα στοιχεία. Παίκτες, διοίκηση, τεχνικό επιτελείο, προπονητές, ήμασταν όλοι μία γροθιά και ο κόσμος τραβούσε την ομάδα.
Σήμερα η ομάδα είναι η μέρα με την νύχτα, οι άνθρωποι κάνουν πολύ μεγάλη προσπάθεια αλλά το τμήμα νοσεί εδώ και χρόνια.
Ελπίζω ότι τώρα θα βρεθούν οι λύσεις και κάποια χρήματα για να μπορέσει να ξεφύγει ο σύλλογος.
Ενώ συνέχισε:
Υπάρχει μία δύσκολη κατάσταση στην οποία πρέπει να έχεις το θάρρος και το θράσος να κάνεις τους αγώνες σου. Αν το αγαπάς και σέβεσαι το σωματείο, αν έχεις όρεξη σαν προπονητής και σαν παίκτης να παλέψει θα υπάρξει η λύση, αλλιώς θα διαιωνιστεί το πρόβλημα.
Για το τι έκανε την διαφορά σε εκείνον τον Άρη:
Φυσικά υπήρχε ο Γκάλης, αλλά το όραμα δόθηκε από τον Ιωαννίδη, από τον κόουτς. Αυτός έδωσε την τρέλα, την ορμή, το πάθος. Αυτή η ομάδα είχε τον κορυφαίο όλων των εποχών (σ.σ. Γκάλης) που έχυσε όμως κιλά ιδρώτα.
Δεν έμενε αδρανής αυτή η ομάδα ούτε μέρα. Υπήρχε μία συνέχεια, και στους έφηβους μεταξύ άλλων.
Πρέπει πάντα να υπάρχουν παιδιά από τα σπλάχνα, παιδιά που έχουν την δυνατότητα αλλά και την τρέλα. Πρέπει να ρισκάρεις. Ο Ρωμανίδης 15 χρονών έπαιξε στην πρώτη ομάδα, ο Λυπηρίδης ήρθε από τον Έδεσσα και έπαιξε πρώτη πεντάδα Εθνικής στα 23 του χρόνια.
Ο Μάκης ο Νάτσης έλεγε «άνευ τόλμης ουδεμία πρόοδος».
Για το μπάσκετ σήμερα:
Είμαι 59 χρονών, από 18 χρονών που είμαι προπονητής το ίδιο πράγμα είναι το μπάσκετ, είναι η τρέλα, το τι θα καταθέσει στο γήπεδο, η αποφασιστικότητα και η συνεργασία διοίκησης, παικτών προπονητών. Προφανώς είναι και το οικονομικό, αλλά είναι και άλλα.
Τώρα λέμε για το Λαύριο που είχε 305 χιλιάρικα, ο Άρης πόσα είχε; Που ήταν ο Γερομιχαλός όταν έπαιζε στον Άρη και τώρα χάθηκε;
Για την συνέχεια του Άρη:
Χρειάζεται ομοψυχία, χρειάζεται μία διαφορετική προσέγγιση, δεν γίνεται να παίζει ο Άρης μπάσκετ σε slow motion, δεν γίνεται να αγκομαχάει και να παλεύει τελευταίες αγωνιστικές.
Και πρέπει να δούμε κάτι περισσότερο. Τον Νετζήπογλου τώρα τον είδαμε; Τον είχα δει εδώ και χρόνια τον Νετζήπογλου ως προπονητής της Μακάμπι Θεσσαλονίκης.
Για τον Γιάννη Ιωαννίδη:
Είναι η ζωντανή ιστορία του Άρη και του Ελληνικού μπάσκετ προπονητικά. Είναι πάρα πολύ εργατικός και οργανωτικός, άνθρωπος ο οποίος έπαιρνε από τον παίκτη το 150% των δυνατοτήτων του.
Άνθρωπος που μιλούσαμε τώρα και προγραμμάτιζε για το τι θα γίνει σε έναν χρόνο. Έβλεπε το άθλημα μπροστά και αγαπούσε την ομάδα, αφιέρωσε το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής του για το πως θα δυναμώσει ο Άρης και πως θα ισχυροποιηθεί εντός και εκτός γηπέδου.
