«Μας τελειώνουν, μας κλείνουν ενώ δεν είχαμε ποτέ κρούσμα-Γελάμε με την στήριξη της πολιτείας»
Στο Yellow Radio 101,7 και στην εκπομπή «Αθλητικό X-Press» φιλοξενήθηκε ο έφορος του τμήματος βόλεϊ γυναικών του Άρη, Γιάννης Γιαννάκης.
Αναλυτικά όσα είπε στον Γιώργο Τότσικα:
Για την κατάσταση λόγο της διακοπής:
Είμαστε σε μια οριακή, σε μια τραγική κατάσταση. Από τα τέλη Οκτωβρίου ζούμε με ψευδαισθήσεις. Μας λένε μην αγχώνεστε, από βδομάδα ανοίγουμε.
Αποκορύφωμα ήταν το ότι «σκέφτονται» να ανοίξουν 7 Ιανουαρίου. Και αυτό δεν είναι κάτι σίγουρο.
Για τα αντικειμενικά προβλήματα:
Έχω δύο κοπέλες που ήρθαν στην Αμερική. Τους πείσαμε για να έρθουν και να μην πάνε στην Ισπανία, την Γαλλία και την Φιναλδνία που είχαν προτάσεις.
Ήρθαν στην Ελλάδα, έκλεισαν το πρωτάθλημα με λιγότερα κρούσματα ενώ στις άλλες χώρες παίζουν κανονικά. Τους λέμε εβδομάδα με εβδομάδα ότι θα ξεκινήσει το πρωτάθλημα γιατί έτσι μας ενημερώνουν. Θα νομίζουν ότι τους λέμε και ψέματα.
Έχουμε δώσει παράβολα για να αγωνιστούν οι ξένες, που είναι πενταψήφιος ο αριθμός.
Σε καμία περίπτωση ο αθλητισμός δεν είναι πάνω από την ζωή, αλλά σε αυτήν την κατάσταση, από την στιγμή που οι ομάδες αποφάσισαν να αναλάβουν το κόστος η πολιτεία αντί να επιβραβεύσει αυτήν την προσπάθεια μας κατακεραυνώνει.
Για το πως λειτούργησε το πρωτάθλημα:
Προλάβαμε να παίξουμε τέσσερις αγωνιστικές σαν πρωτάθλημα και δεν υπήρχε ούτε ένα κρούσμα.
Λειτουργήσαμε όπως ήθελε το κράτος, τα ακολουθούσαμε όλα, και η επιβράβευση ήταν να μας κλείσουν. Δεν μας κλείνουν όμως απλά, μας τελειώνουν. Υπάρχουν άνθρωποι που δύο χρόνια έβαλαν λεφτά σε πρωταθλήματα που δεν ολοκληρώθηκαν.
Θα πάει πολύ πίσω ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, δεν ενδιαφέρονται για τον ερασιτεχνικό.
Για την στήριξη του κράτους:
Μας λένε ότι θα μας δώσουν 2.500 ευρώ. Γελάμε, είναι αστείο ποσό. Είναι σε μεγάλους συλλόγους με πάρα πολλά τμήματα. Μια σταγόνα στον Ωκεανό.
H Eλλάδα και η Ανδόρα είναι οι μόνες χώρες που δεν έχουν πρωτάθλημα. Όλοι οι υπόλοιποι συνεχίζουν και μάλιστα όχι μόνο στην Α1.
Δεν γίνεται να συνεχίζονται αθλήματα με επαφή και να σταματάμε το βόλεϊ που δεν υπάρχει καμία επαφή.
