Δυο πράγματα που ξέραμε επιβεβαιώθηκαν για άλλη μια φορά.
Αρχικά το πρώτο είναι ότι ο Άρης κοιτάει μόνο το αγωνιστικό κομμάτι χωρίς να ασχολείται με χρώματα και ομάδες. Το δεύτερο είναι ότι αυτοί που προσπαθούν να πείσουν ότι δεν ασχολούνται μάλλον… ασχολούνται ακόμη περισσότερο όσο περνάει ο καιρός.
Αρχικά για την πλευρά του Άρη. Ο Θόδωρος Καρυπίδης το είχε δηλώσει και στην συνέντευξη τύπου. Είτε ο παίκτης που θέλει η ομάδα έχει παίξει στον Ολυμπιακό, είτε στον Παναθηναϊκό, είτε στον ΠΑΟΚ, είτε στην ΑΕΚ, είτε στον ΟΦΗ, την Λαμία και τον ΠΑΣ Γιάννινα δεν έχει διαφορά.
Είναι η λογική του 2020 όπου το να πετύχεις αυτό που θέλεις είναι το μόνο που απασχολεί. Αυτό είναι ίσως και το πιο λογικό. Άλλωστε αν η άφιξη του Ουάρντα βοηθούσε τον Άρη να πετύχει τους στόχους του θα ήταν ο παιχταράς που έπαιζε δίπλα στον Σαλάχ και το από που προήλθε λίγο θα ενδιέφερε.
Πρέπει -στην Ελλάδα γενικότερα και όχι απλά στον Άρη- να συνηθίσουμε ότι οι παίκτες μπορεί να παίξουν σε δυο διαφορετικές ομάδες. Αυτό φυσικά αν είναι ο παίκτης που ταιριάζει και θέλει ο εκάστοτε προπονητής. Όσο περνάνε τα χρόνια αυτό θα συμβαίνει όλο και περισσότερο και φαίνεται κάθε σεζόν.
Ο Σάκχοφ που πήγε από τον ΠΑΟΚ στην ΑΕΚ, ο Βέλεθ από τον Άρη στον ΠΑΟ, ο Ανσαριφάρντ από τον Ολυμπιακό στην ΑΕΚ. Παραδείγματα μόνο από το φετινό καλοκαίρι. Για τους άλλους λίγο μας ενδιαφέρει. Για τα δικά μας ας φεύγουν όσοι φεύγουν με σεβασμό και κανείς δεν υπογράφει συμβόλαιο ζωής με την ομάδα εκτός του κόσμου.
Στο αγωνιστικό κομμάτι ο Ουάρντα θα ήταν μια καλή επιλογή που θα έδινε φαντασία από τον πάγκο και ίσως να βοηθούσε. Αλλά από την άλλη θα ήταν περισσότερο ρίσκο (λόγω χαρακτήρα) σε σχέση με άλλες περιπτώσεις. Υπάρχουν πολλοί ποδοσφαιριστές που ίσως να μην έχουν ταβάνι το “8” αλλά ξέρεις ότι θα σου δίνουν το “7” σε κάθε αγώνα και δεν θα ρισκάρεις να δεις το “4”. Αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά αυτό…
Όσο για αυτούς που… δεν ασχολούνται έχει καταλήξει πλέον γραφική η υπόθεση. Από τον Φερέιρα και το “παντού μου έλεγαν να κερδίσω τον Άρη από την πρώτη μέρα που ήρθα” φτάσαμε στα κανάλια που έχουν… τεχνικά προβλήματα στο να δείχνουν την βαθμολογία όταν ο Άρης είναι πρώτος.
Τώρα πλέον ήρθε και το “πάνε όπου θες εκτός από τον Άρη” του Ουάρντα. Που περισσότερο εκθέτει νοοτροπίες και λιγότερο έχει ουσιαστική σημασία, άλλωστε παίκτες υπάρχουν όπως λέγαμε και παραπάνω.
Για να μην μπερδευτούμε. Δεν έχει κάποια ανάγκη κανένας να ακούσει το “ασχολούμαι μαζί σου”, ούτε θα αλλάξει κάτι αυτό. Απλά ρε παιδιά από ένα σημείο και μετά αναρωτιόμαστε ποιον κοροϊδεύετε. Εμάς; Εσάς; Την υπόλοιπη Ελλάδα; Πλέον μάλλον κανέναν, οπότε πραγματικά δεν υπάρχει λόγος…
