Από τους πιο προικισμένους στιχουργούς και παραμυθάδες, ένας αφανής ήρωας της αμερικανικής μουσικής…
Τα τραγούδια του αντηχούν με τη σκοτεινή, δυσοίωνη, αυθεντικότητα που πάντα απέπνεε. Οι σπαρακτικές μπαλάντες και τα άτακτα μπλουζ λειτουργούν μαζί, σαν σκηνές ταινίας με δυνατό “Swamp Rock” ήχο και στοιχεία μπλουζ, ροκ, κάντρι και R&B.
Το Τραγούδι της Εβδομάδας, που επιλέξαμε να ακούσουμε σήμερα, είναι το “Swamp Rap” από τον Tony Joe White. Κυκλοφόρησε το 1980 μέσα από το άλμπουμ “Real Thang”, μας αρέσει πολύ αυτή η Live εκτέλεση, η κιθάρα, η φυσαρμόνικα, η συγκλονιστική φωνή του White, δημιουργούν το τέλειο σκηνικό στο σκονισμένο Νότο που αν και μακρινό το νιώθουμε οικείο.
Ο Tony Joe White γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου 1943, κοντά στο Oak Grove της Λουιζιάνα. Ήταν το μικρότερο από τα επτά παιδιά και μεγάλωσε σε μια φάρμα βαμβακιού μέσα σε μία μουσική οικογένεια όπου όλοι έπαιζαν πιάνο και τραγουδούσαν. Μέχρι την ηλικία των δεκαπέντε ετών τους άκουγε με ευχαρίστηση χωρίς όμως να νιώθει καμία συγκίνηση. Τη μέρα που ο αδερφός του έφερε στο σπίτι ένα άλμπουμ του Lightnin’ Hopkins άλλαξε όλη του η ζωή, ακούγοντας τον, μόνος αυτός με την κιθάρα του, να χτυπάει το πόδι του στο ρυθμό. Άρχισε να παίρνει κρυφά την κιθάρα του πατέρα του και να κλειδώνεται στο μπάνιο για να μάθει να παίζει.
Ξεκίνησε για πρώτη φορά να παίζει μουσική σε σχολικούς χορούς. Μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο, ο Tony Joe συνέχισε να παίζει σε νυχτερινά κέντρα στο Τέξας και τη Λουιζιάνα.
Εμπνεύστηκε για πρώτη φορά να γράψει τις δικές του δημουργίες αφού άκουσε το “Ode to Billie Joe” του Bobbie Gentry το 1967, τραγούδια για τη ζωή του Νότου, για τις δικές του προσωπικές εμπειρίες.
Αφού μετακόμισε στο Μέμφις στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο White υπέγραψε συμβόλαιο με τη Monument Records και η πρώτη του κυκλοφορία ήταν ένα τραγούδι του Ray Stevens “Georgia Pines”.
Το πρώτο του άλμπουμ το 1969, “Black And White”, περιείχε τις μετέπειτα επιτυχίες όπως “Willie And Laura Mae Jones” και “Polk Salad Annie” και ψυχεδελικές ωδές στη δυτική ακτή “Soul Francisco” που έγινε επιτυχία στη Γαλλία.
Του δόθηκε το παρατσούκλι “The Swamp Fox” λόγω της ικανότητάς του να γράφει τραγούδια που μετέφεραν το κλίμα, την ιδιοσυγκρασία και τις εντάσεις των βάλτων του νότου των ΗΠΑ. Μεγάλωσε θερίζοντας βαμβάκι και καλαμπόκι, άκουγε τα μπλουζ των αφροαμερικανών γειτόνων του, ένιωσε τον πόνο των ανθρώπων αυτών τόσο έντονα που όταν τραγουδούσε η βαθιά φωνή του μπέρδευε τον ακροατή που δεν μπορούσε να καταλάβει αν ο ερμηνευτής ήταν λευκός ή μαύρος.
“Αν υπάρχει κάτι σαν μια γραμμή που συνδέει όλα όσα έχω κάνει, θα έλεγα ότι είναι πραγματικότητα. Ακόμη και τα τραγούδια μου που είναι γλυκές μικρές μπαλάντες αγάπης – όλα είναι αληθινά, εμπνευσμένα από την πραγματική αγάπη και την πραγματική ζωή. Το να είσαι αληθινός, να είσαι συγκεντρωμένος σε αυτό που πραγματικά συμβαίνει γύρω σου, είναι κάτι που έμαθα νωρίς στη ζωή μου”.
Για πέντε δεκαετίες ως ερμηνευτής και αφηγητής, ο Tony Joe White άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στη μουσική σκηνή. Tα τραγούδια του έχουν ηχογραφηθεί από τους Ray Charles, Kenny Chesney, Waylon Jennings, Tim McGraw, Willie Nelson, Elvis Presley, Dusty Springfield και Tina Turner.
Ένα ελεύθερο πνεύμα που πρόσφερε απλόχερα την τέχνη του χωρίς συμβιβασμούς και παραχωρήσεις. Η έμπνευση έρχεται όταν βρίσκεται κοντά στο περιβάλλον του, δίπλα στο ποτάμι, στην ησυχία και στη μοναξιά του, παρέα με πουλιά, λύκους και κογιότ. Δεν μπορούσε ποτέ να γράψει τραγούδια κατόπιν παραγγελίας μόνο και μόνο γιατί θα έπρεπε υποχρεωτικά να βγάλει κάποιο δίσκο. Εξάλλου είχε δηλώσει ότι θα σταματούσε όταν δεν θα είχε πια έμπνευση, χωρίς να τον ενδιαφέρει αν αυτό θα είχε αντίκτυπο στην υστεροφημία του.
Η διαδρομή του ήταν τρελή: δεκαετίες περιοδειών και ηχογραφήσεων που σημαδεύτηκαν από επιτυχημένα τραγούδια και συνεργασίες με τους Eric Clapton, τον Jerry Lee Lewis και τον Mark Knopfler.
Παρά την τεράστια φήμη του στην Ευρώπη και στην Αυστραλία, παραμένει λιγότερο γνωστός στην πατρίδα του, τα άλμπουμ του ήταν πολύ λευκά για το μαύρο ραδιόφωνο και πολύ μαύρα για το λευκό ραδιόφωνο. Έχοντας για πρώτη φορά γευτεί την εμπορική επιτυχία στην Ευρώπη στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ο White περιοδεύει στην Ευρώπη τουλάχιστον μία φορά το χρόνο, που συμπληρώνεται με τακτικές παραμονές στην Αυστραλία.
Εντοπίζει έναν δεσμό μεταξύ της μουσικής του και της αυστραλιανής ψυχής που πιστεύει ότι στηρίζει τη συνεχιζόμενη σχέση του με την Αυστραλία. “Υπάρχει μια ελευθερία στη μουσική μου και υπάρχει μια ελευθερία για τους ανθρώπους στην Αυστραλία. Νομίζω ότι το αυστραλιανό κοινό μπορεί να αισθανθεί την πραγματικότητα της μουσικής”.
Εμφανιζόταν τακτικά στο Ηνωμένο Βασίλειο, με τη λακωνική του προσωπικότητα να αντιμετωπίζει κάθε παράσταση, όσο μεγαλοπρεπής κι αν ήταν ο χώρος, σαν να έπαιζε στην πίσω βεράντα του σπιτιού του.
Λατρεμένος στην Ευρώπη, ο Tony Joe συνέχισε να ηχογραφεί άλμπουμ στη δική του εταιρεία Swamp Records και έπαιζε σε συναυλίες σε όλο τον κόσμο. Πέθανε σε ηλικία 75 ετών στις 24 Οκτωβρίου 2018 στο Νάσβιλ του Τενεσί.
Tony Joe White – “Swamp Rap”
Now I don’t move too fast
And my talk is kind o’ slow
I’m from the swamps and I like to stomp
To the Cotton-Eyed-Joe
Now I work hard all week
When it comes Saturday night
I go downtown and cruise around
In my four wheel drive that’s right
With mud flaps.
Τώρα δεν κινούμαι πολύ γρήγορα
Και η ομιλία μου είναι ευγενική και αργή,
Είμαι από τους βάλτους και μου αρέσει να πατάω
Στο Cotton-Eyed-Joe
Τώρα δουλεύω σκληρά όλη την εβδομάδα
Όταν έρθει Σάββατο βράδυ,
Πηγαίνω στο κέντρο της πόλης και ταξιδεύω με
Την κίνηση των τεσσάρων τροχών μου έτσι ακριβώς
Με λασπωμένα πτερύγια.
Πριν από λίγο καιρό ήρθε το “TivoliRadio” το ΝΕΟ ιντερνετικό (αρχικά) ραδιόφωνο της οικογένειας του Yellow Radio FM 101.7, ένα καθαρά μουσικό ραδιόφωνο, για όλους τους φίλους της καλής ξένης μουσικής!
Ελάτε μαζί μας σ αυτήν την γεμάτη μελωδίες διαδρομή, σε μια περιπέτεια γεμάτη προκλήσεις, εμπνεύσεις, σκέψεις… Το ταξίδι ξεκινάει… ελάτε όλοι συνεπιβάτες…!!! https://tivoliradio.gr/
