Στη ζωή τους και στη μουσική τους, τα μέλη της μπάντας αγκαλιάζουν την επιστροφή στην απλότητα, μια λαχτάρα για ελευθερία και ελπίδα για το μέλλον.
Είναι εμφανές από τη μουσική τους ότι ο σεβασμός για το παρελθόν είναι αυτό που ωθεί το πάθος των Tillers. Καταρρίπτουν τη δική τους ταυτότητα με σεβασμό και ευγνωμοσύνη για τους καλλιτέχνες που θαυμάζουν και έχουν έρθει από το παρελθόν.
Το Τραγούδι της Εβδομάδας, που επιλέξαμε να ακούσουμε σήμερα, είναι το “I Gotta Move” από τους The Tillers. Κυκλοφόρησε το 2013 μέσα από το άλμπουμ Hand On The Plow, ο ήχος της απλότητας και αθωότητας που μας ξεσηκώνει να χορεύουμε ασταμάτητα ενώ νιώθουμε καυτή την ανάσα του διαβόλου που έρχεται πίσω μας…
Οι Tillers ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 2007, όταν άρχισαν να παίζουν με μερικά μπάντζο και κιθάρες και ένα μεγάλο ξύλινο μπάσο. Οι πρώτες συναυλίες τους ήταν για νομίσματα και μπουρίτο στη διάσημη οδό Ludlow της πόλης στην περιοχή Clifton. Τα τραγούδια που διάλεξαν ήταν κυρίως από την εποχή των παππούδων τους, κάποια ήταν θρήνοι blues του Νότου και άλλα ιστορίες από τα δάση των Απαλαχίων, ποταμόπλοια, σιδηροδρόμους, λιβάδια και ανθρακωρυχεία. Ανακαλύπτουν τους punk rockers με ρίζες στη δυτική πανκ ροκ και σκληροπυρηνική σκηνή της πόλης και η πανκ επιρροή έδωσε στον ήχο τους ένα ξεχωριστό χαρακτήρα, ξεχωρίζοντάς τους από τις περισσότερες άλλες λαϊκές συνθέσεις.
Έχοντας πηγαίο ταλέντο αλλά χωρίς να έχουν πάρει κάποια στοιχειώδη μουσική διδασκαλία, έμαθαν μέσω της εμπειρίας και με την πάροδο του χρόνου και όχι με οποιαδήποτε επίσημη εκπαίδευση. Μεγάλο μέρος αυτής της στάσης επαναλαμβάνεται στο έργο τους, με τα συχνά ακατέργαστα φωνητικά να είναι ταυτόχρονα μελωδικά και πάντα υποβλητικά, με το φλογερό παίξιμο που έχουν εξελίξει στο δικό τους μοναδικό στυλ αντί να έχουν το στυλ κάποιου άλλου.
Μετά από εβδομαδιαίες συναυλίες στο μπαρ της πόλης το κοινό τους μεγάλωσε, εξελίσσοντας σε μια ποικιλία από γκριζομάλλης μηχανικούς, νεοχίπηδες, αγρότες, πανκ, καθηγητές και τυχαίους περαστικούς. Μετά τα μπαρ ξεκινούν αδιάκοπες περιοδείες σε όλη τη χώρα, κάθε τους παράσταση έχει αστείρευτη ενέργεια και ακούραστη ορμή.
Ο ήχος τους έχει παντρέψει ένα ευρύ φάσμα μουσικών στυλ – παραδοσιακό folk, bluegrass, jazz, punk rock και οτιδήποτε άλλο μπορεί να συναντήσουν. Έχουν μοιραστεί τη σκηνή με ένα ευρύ φάσμα εθνικών περιοδειών, που κυμαίνονται από διάσημους φολκ θρύλους όπως οι Doc Watson, Ramblin’ Jack Elliott, Guy Clark, Country Joe McDonald, Jerry Douglas, Iris Dement, Pokey LaFarge, The Hackensaw Boys και The Το Carolina Chocolate Drops σε ξέφρενους ροκ όπως οι Legendary Shack Shakers.
Η μπάντα αποτελείται από τον τραγουδιστή, τραγουδοποιό, κιθαρίστα Sean Geil, τον Mike Oberst στο μπάντζο και τα φωνητικά, τον Aaron Geil στο μπάσο και τον Joe Macheret στο βιολί που δίνει στη μουσική τους έναν πληρέστερο ήχο και μεγαλύτερη ευελιξία.
Τα τραγούδια τους προδίδουν μια ακλόνητη πεποίθηση αδιαφορίας για να φέρουν αυτή τη μουσική στα σύγχρονα αυτιά με ηχητικά εφέ για τη δημοτικότητα. Η μουσική, απλή και ανεπιτήδευτη, έξω από τα στερεότυπα, μιλάει από μόνη της. Είναι η μουσική που είναι αληθινή, το είδος της μουσικής που θα είναι πάντα αληθινά επίκαιρο.
Σε εποχή όπως αυτή που η πολιτική μιας χώρας έχει γίνει τόσο ασταθής και απαθής, οι Tillers κάνουν το αντίθετο υψώνοντας τη φωνή τους, μια γροθιά στον αέρα. Σε τέτοιες στιγμές δεν φοβούνται να πουν αυτό που εννοούν και να το πουν δυνατά. Είναι η αντανάκλαση η ηχώ της κοινωνίας και της κουλτούρας στην οποία βρισκόμαστε.
“Κάθε τραγούδι είναι μια ιστορία. Κάποια αφηγούνται τις δικές μας προσωπικές εμπειρίες, ενώ άλλα είναι πιο επίκαιρα, αποτίοντας φόρο τιμής στην καταγωγή μας ή προβληματισμούς για την κατάσταση της κοινωνίας μας”, Sean Geil.
Οι Tillers εδώ και πολλά χρόνια έχουν κυκλοφορήσει σπουδαίους δίσκους. Κάθε τραγούδι είναι λίγο αυτοβιογραφικό με έμπνευση από τη ζωή, την οικογένεια, την ιστορία, τα ταξίδια και την πολιτική. Αυτοί οι δίσκοι δείχνουν ένα συγκρότημα που ξεκίνησε ως τρίο, γύρισε ένα βίντεο σε φορτηγό, επισκέφτηκε τον Tom Brokaw ενώ έκανε ένα ντοκιμαντέρ στο Route 50, και με τον θάνατο του φίλου τους συνεχίζουν και είναι πλέον τετράδα.
“I Gotta Move”
I′m down on my knees, my soul is spent
I used to be so wicked but I’m tying to repent
I gotta move down that long dark road
Cause the devil′s coming after me
I got blood on my hands
I wish I could explain myself but no one understands
I gotta move to the river
Wash my sins in the cool cool water
My woman, she’s so pure
How she could ever love a man like me I’ll never be so sure
I got whiskey on my breath
Cocaine dripping down my throat
I′m going down, down the road
Baby don′t you come after me
I’m going down, down the road
The devil′s coming after me.
Είμαι στα γόνατα, η ψυχή μου ξοδεύεται
Ήμουν τόσο κακός, αλλά δένομαι να μετανοήσω
Πρέπει να προχωρήσω σε αυτόν τον μακρύ σκοτεινό δρόμο
Γιατί ο διάβολος έρχεται από πίσω μου
Γυναίκα μου, είναι τόσο αγνή
Πώς θα μπορούσε ποτέ να αγαπήσει έναν άντρα σαν εμένα, δεν θα είμαι ποτέ τόσο σίγουρος
Πήρα ουίσκι στην ανάσα μου
Κοκαΐνη στάζει στο λαιμό μου
Πήρα αίμα στα χέρια μου
Μακάρι να μπορούσα να εξηγήσω τον εαυτό μου αλλά κανείς δεν καταλαβαίνει
Πρέπει να πάω στο ποτάμι
Πλύντε τις αμαρτίες μου στο δροσερό δροσερό νερό
Κατεβαίνω, κάτω από το δρόμο
Μωρό μου, μην με κυνηγάς
Κατεβαίνω, κάτω στο δρόμο
Ο διάβολος έρχεται πίσω μου.
Πριν από λίγο καιρό ήρθε το “TivoliRadio” το ΝΕΟ ιντερνετικό (αρχικά) ραδιόφωνο της οικογένειας του Yellow Radio FM 101.7, ένα καθαρά μουσικό ραδιόφωνο, για όλους τους φίλους της καλής ξένης μουσικής!
Ελάτε μαζί μας σ αυτήν την γεμάτη μελωδίες διαδρομή, σε μια περιπέτεια γεμάτη προκλήσεις, εμπνεύσεις, σκέψεις… Το ταξίδι ξεκινάει… ελάτε όλοι συνεπιβάτες…!!! https://tivoliradio.gr/
