Η μουσική και ο αθλητισμός έχουν έναν κοινό παρονομαστή, ενώνουν τους ανθρώπους
Η αγνή και παθιασμένη οπαδική αγάπη δεν γνωρίζει από σύνορα και έθνη, δεν προσκυνάει καμία εξουσία, δεν υποδουλώνεται στο χρήμα. Έχει τόσο μεγάλη δύναμη που μπορεί και γίνεται μια σφιχτά ενωμένη γροθιά, ικανή να υψωθεί ενάντια σε κάθε σύστημα όσο σάπιο και να είναι. Γι’ αυτού του είδους την αγάπη μιλάει η Ροκ μουσική.
Το Τραγούδι της Εβδομάδας, που επιλέξαμε να ακούσουμε παρέα μαζί σας, είναι δημιούργημα των Νορβηγών My Midnight Creeps και έχει τίτλο Untrue. Κυκλοφόρησε το 2005 μέσα από το άλμπουμ “My Midnight Creeps”. Μια σκοτεινή ψυχεδελική μελωδία με μανιακά Riffs κιθάρας, σκληρή και θυμωμένη και ταυτόχρονα γεμάτη ευαισθησία.
Δύο παράλογα σπουδαίοι κιθαρίστες, οι Robert Burås και Alex Kloster-Jensen έγραψαν συγκλονιστικές μελωδίες που πολλές άλλες μπάντες έχουν ζηλέψει.
Οι My Midnight Creeps δημιουργήθηκαν το 2005, όταν δύο από τους πιο διακεκριμένους Ροκ κιθαρίστες της Νορβηγίας, οι Robert Solli Burås των Madrugada και Alexander Kloster-Jensen των Ricochets αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους. Το συγκρότημα αποτελείτο επίσης από τους Raymond Jensen στο μπάσο, Dag Stiberg στο σαξόφωνο, Mikael Lindqvist στο πιάνο και Behzad Farazollahi και Anders Møller σε κρουστά και σε τύμπανα.
Βασική ιδέα του συγκροτήματος ήταν η πλήρης ελευθερία σε όλα τα στάδια των δημιουργιών τους. Έγιναν γρήγορα γνωστοί για τις δυναμικές και γεμάτες αμεσότητα συναυλίες τους.
Επηρρεάστηκαν από τους The Rolling Stones, The Stooges, Elmore James, Dirtbombs, The Cramps, The Doors, The Gun Club, Spacemen 3.
Η περιπέτεια της μπάντας τελείωσε τραγικά στις 12 Ιουλίου 2007, όταν ο Robert Burås βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του στο Όσλο. Ήταν μόλις 31 ετών.
Ι think you have got to go now
Ι just don’t know when this is gonna end
Υou used to say that you were my friend
Τhat we’ll gonna be here until the end
Βut you’ve been untrue
Υou’ve been untrue
Αnd now you don’t know what to do
Νομίζω ότι πρέπει να φύγεις τώρα
Απλά δεν ξέρω πότε αυτό θα πρέπει να τελειώσει
Συνήθιζες να λες πως ήσουν φίλος μου
Ότι θα ήμασταν εδώ μέχρι το τέλος
Αλλά ήσουν αναληθής
Ήσουν αναληθής
Και τώρα δεν ξέρεις τι πρέπει να κάνεις
