“Οι ιδέες υπαγορεύουν τα πάντα. Αν δεν τους είσαι πιστός, είσαι νεκρός”.
Το Τραγούδι της Εβδομάδας, που επιλέξαμε να ακούσουμε σήμερα, είναι το “Say It” από τον David Lynch. Κυκλοφόρησε το 2013 μέσα από το άλμπουμ The Big Dream, απόκοσμα φωνητικά, κοφτές κιθάρες σε ένα εκπληκτικό μουσικό κομμάτι.
Η καριέρα του David Keith Lynch εκτείνεται σε ένα εκτεταμένο φάσμα τέχνης, όπως ζωγραφική, σχέδιο, φωτογραφία, χαρακτική, γλυπτική, μουσική και ταινίες. Ενώ σπούδαζε ζωγραφική στο Boston Museum School και στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Πενσυλβάνια στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Lynch οραματίστηκε τον πρώτο του “κινούμενο πίνακα”, μια πολυδιάστατη σύνθεση κάτω από μια κινούμενη προβολή με τίτλο Six Men Getting Sick (Six Times)(1967). Αυτό το έργο πολυμέσων σηματοδότησε το ξεκίνημα του στη δημιουργία βίντεο και ταινιών.
Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες έχει γράψει και σκηνοθετήσει ταινίες όπως Eraserhead (1977), The Elephant Man (1980), Blue Velvet (1986), Lost Highway (1997), Mulholland Drive (2001), Inland Empire (2006) και την τηλεοπτική σειρά Twin Peaks (1990–91).
Γνωστός για τις σουρεαλιστικές ταινίες του, έχει αναπτύξει το δικό του μοναδικό κινηματογραφικό στυλ, το οποίο έχει ονομαστεί “Lynchian”, και το οποίο χαρακτηρίζεται από τις ονειρεμένες εικόνες και τον προσεγμένο ηχητικό σχεδιασμό του. Τα σουρεαλιστικά και σε πολλές περιπτώσεις βίαια στοιχεία των ταινιών του έχουν κερδίσει τη φήμη ότι “ενοχλούν ή και προσβάλλουν” το κοινό τους. Στην ουσία μιλάνε για τις σκοτεινές πραγματικότητες της σύγχρονης αμερικανικής ζωής.
O Lynch έχει επανειλημμένα φανταστεί το Αμερικανικό Όνειρο ως έναν εφιάλτη επικίνδυνων συνδέσμων, ανείπωτων εγκλημάτων, παράλογων εμμονών, θανάτου, φθοράς και παραληρηματικής διαστροφής.
Απέφευγε συστηματικά να διευκρινίζει τις δυσερμήνευτες ταινίες του, το παράλογο και το αλλόκοτο, το όνειρο και την παράλληλη πραγματικότητα. Θέλει οι ταινίες του να έχουν συναισθηματική και ενστικτώδη απήχηση, και κάθε άτομο να αισθάνεται και να κατανοεί σύμφωνα με τη δική του αντίληψη. Όπως είπε, “η ζωή είναι πολύ, πολύ μπερδεμένη, και έτσι πρέπει να επιτρέπεται να είναι και οι ταινίες”.
“Οι ιδέες υπαγορεύουν τα πάντα. Αν δεν τους είσαι πιστός, είσαι νεκρός”.
Ποτέ δεν συμβιβάστηκε με την βιομηχανία του Χόλυγουντ: “Αγαπώ τα χρήματα, όπως και οι άνθρωποι του Χόλιγουντ, απλώς δεν γυρίζω ταινίες για τα λεφτά”.
Πιστεύει πως κάθε πράγμα στον κόσμο, που φτιάχτηκε από οποιονδήποτε, ξεκίνησε με μια ιδέα. Όταν είναι τόσο δυνατή και μπορείς να την ερωτευτείς τότε είναι μία από τις ομορφότερες εμπειρίες. Είναι σαν να σε διαπερνάει ο ηλεκτρισμός και η γνώση ταυτόχρονα.
Έχει εμπνευστεί από σκηνοθέτες όπως οι Billy Wilder, Federico Fellini, Lngmar Bergman, John Ford, Orson Welles, Werner Herzog, Stanley Kubrick, Alfred Hitchcock, Francis Ford Coppola, Ernst Lubitsch, τον ζωγράφο Francis Bacon και τον πεζογράφο French Kafka.
Εκτός από το σενάριο και τη σκηνοθεσία έχει γράψει μουσική για τις ταινίες του ενώ κυκλοφόρησε τα άλμπουμ BlueBOB (2001), Crazy Clown Time (2011) και The Big Dream (2013). Τα τραγούδια του είναι απόκοσμα, γεμάτα σουρεαλισμό με ανεπιτήδευτες κιθάρες και τα βαριά επεξεργασμένα φωνητικά του.
Say it baby
Night on the street
It’s a silver moon
Going out real late
And out of the darkness they come
Like last night, only more
Πες το μωρό μου
Νύχτα στο δρόμο
Είναι ένα ασημένιο φεγγάρι
Βγαίνοντας έξω πολύ αργά
Και από το σκοτάδι έρχονται
Όπως χθες το βράδυ, μόνο περισσότερα
Πριν από λίγο καιρό ήρθε το “TivoliRadio” το ΝΕΟ ιντερνετικό (αρχικά) ραδιόφωνο της οικογένειας του Yellow Radio FM 101.7, ένα καθαρά μουσικό ραδιόφωνο, για όλους τους φίλους της καλής ξένης μουσικής!
Ελάτε μαζί μας σ αυτήν την γεμάτη μελωδίες διαδρομή, σε μια περιπέτεια γεμάτη προκλήσεις, εμπνεύσεις, σκέψεις… Το ταξίδι ξεκινάει… ελάτε όλοι συνεπιβάτες…!!! https://tivoliradio.gr/
