Η στόχευση των ανθρώπων του Παναθηναϊκού από την πρώτη στιγμή, όσον αφορά την έδρα του τελικού Κυπέλλου, ήταν να πάει στο ΟΑΚΑ, καταπατώντας προκήρυξη και… κοινή λογική!
Μία υπόθεση που ξεκίνησε από τις 21 Φεβρουαρίου , όταν οι πράσινοι εξασφάλισαν την παρουσία τους στον τελικό Κυπέλλου, περιμένοντας να μάθουν τον αντίπαλό τους δύο εβδομάδες μετά, χωρίς όμως ποτέ να πουν ξεκάθαρα τι θέλουν… Άφηναν να εννοηθεί, έβαζαν τα παπαγαλάκια τους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη να το… κελαηδούν, αλλά οι ίδιοι δεν έβγαιναν στα ίσια να το πουν, καθώς έχουν μάθει να λειτουργούν από την… πίσω πόρτα. Ήθελαν τελικό στη δεύτερη έδρα τους, στην πόλη τους, στο “σπίτι” τους, στο ΟΑΚΑ και προσπάθησαν με κάθε τρόπο να το καταφέρουν, βάζοντας στο παιχνίδι Κυβέρνηση, ΕΠΟ, Αστυνομία, Μπέο και όλους τους υπόλοιπους…
Παλινωδίες σχεδόν τριών μηνών για να φτάσουμε στη χθεσινή μέρα και να ομολογήσουν επιτέλους αυτό που όλοι είχαμε καταλάβει, αλλά οι ίδιοι δεν είχαν το θάρρος να το πουν επίσημα. Ήθελαν τελικό στο ΟΑΚΑ λοιπόν, το είπαν με τον πιο επίσημο τρόπο, αναφέροντας μάλιστα ότι έβαλαν τις απαραίτητες κάμερες για να μπορεί να διεξαχθεί εκεί ο τελικός του Κυπέλλου.
Πως είπατε; Έβαλαν τις κάμερες; Ποιος; Σε ένα κρατικό γήπεδο που δεν ανήκει σε καμία ομάδα, ποιος είναι αυτός που έβαλε τις κάμερες; Ο Παναθηναϊκός ή μήπως όλα έγιναν με εντολή της Κυβέρνησης; Θα υπάρξει κάποιος να μας εξηγήσει τι συμβαίνει ή όλα αυτά θα περάσουν έτσι απλά, χωρίς να πάρουμε καμία πειστική απάντηση από τους υπευθύνους, για το πως γίνετε -σύμφωνα με όσα ανέφερε στην ανακοίνωσή του ο Παναθηναϊκός- μία ιδιωτική εταιρεία να πλήρωσε και να έβαλε τις κάμερες σε ένα ιδιωτικό γήπεδο…
Θα μου πει κάποιος τι ζητάμε, σε μία χώρα που ο αρμόδιος Υπουργός βγαίνει και λέει ότι ο τελικός έπρεπε να γίνει με κόσμο, χωρίς όμως ο ίδιος και η Κυβέρνηση που υπηρετεί να κάνουν οτιδήποτε για να συμβεί αυτό. Ο Άρης και ο Θόδωρος Καρυπίδης χειρίστηκαν άψογα την υπόθεση, ξεμπροστιάζοντας όλους αυτούς που είχαν σκηνοθετήσει το.. έργο του τελικού στα μέτρα τους. Ο τελικός θα γίνει με τους 30+30+30 ή με περισσότερους αν δεχθούν το αίτημα -άραγε σε ποιον- της ΕΠΟ για αύξηση στον αριθμό των προσκλήσεων, με συνθήκες ισονομίας, θέλω να πιστεύω σε όλα τα επίπεδα.
ΥΓ1. Ας θέσω και ένα ρητορικό ερώτημα γιατί με έχουν κουράσει με το μεγαλύτερο γήπεδο και ότι εκεί πρέπει να γίνονται εκεί όλοι οι τελικοί Κυπέλλου. Από το 1960 που εγκαινιάσθηκε το Καυτανζόγλειο και ήταν το με διαφορά μεγαλύτερο γήπεδο στη χώρα, μέχρι το 1982 που εγκαινιάσθηκε το ΟΑΚΑ, πόσοι τελικοί Κυπέλλου έγιναν στη Θεσσαλονίκη; Μην το ψάχνετε, θα σας δώσω εγώ την απάντηση. Σε 22 χρόνια έγινε μόνο ένας!!! Ποιος; Αυτός στον οποίο συμμετείχαν δύο ομάδες της Θεσσαλονίκης. Άρης-ΠΑΟΚ 1-0 με γκολ του Μανώλη Κεραμιδά… Ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί!
ΥΓ2. Ο Άρης έχει παίξει τελικό στο ΟΑΚΑ -όπως βλέπετε στη φωτογραφία του άρθρου-, με τον κόσμο του να πραγματοποιεί τη μεγαλύτερη μετακίνηση οπαδών στην Ελλάδα. Δεν έχει καμία ανάγκη να αποδείξει τη δυναμική του. Την ξέρουν όλοι, όσο και αν νομίζουν ότι μπόρεσαν να τη μειώσουν. Και ας κλείσουμε με το μικρό δίστιχο του Ντίνου Χριστιανόπουλου: «Και τι δεν κάνατε για να με θάψετε / όμως ξεχάσατε πώς ήμουν σπόρος».
