Ο Βλάντιμιρ Νταρίντα δεν είναι ένας ακόμη ποδοσφαιριστής που πέρασε από τον Άρη, αλλά ένας από τους πλέον εμβληματικούς ξένους στη σύγχρονη ιστορία της ομάδας, γι’ αυτό και θα έχει για πάντα μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά των οπαδών, τόσο για την προσφορά του, όσο και για τον ηγετικό του χαρακτήρα.
Επιμέλεια: ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗΣ
Όλα τα ωραία όμως κάποτε τελειώνουν, αλλά για τη δική του περίπτωση, όσα χρόνια κι αν περάσουν θα παραμένει ένα σημείο αναφοράς, γιατί άφησε ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα στο βιβλίο της πλούσιας ιστορίας του Άρη. Δεν ήταν μόνο η ποιότητά του ή τα όμορφα γκολ που πέτυχε. Ήταν παράλληλα ένας ηγέτης, ένα πρότυπο επαγγελματία, ένας αδαμάντινος χαρακτήρας, ένας Κύριος με Κ κεφαλαίο, του οποίου η παρουσία θα λείψει τόσο από τα αποδυτήρια της ομάδας, όσο και από τις καρδιές των οπαδών στις κερκίδες.
Το παραπάνω κείμενο δεν αναφέρεται ονομαστικά σε κάποιον, αλλά όλων το μυαλό στρέφεται στον άνθρωπο που αποθέωσε χθες η Αρειανή οικογένεια, σ’ αυτόν που τίμησε την «κιτρινόμαυρη» φανέλα με το νούμερο «16», τον Βλάντιμιρ Νταρίντα. Το ίδιο και απαράλλακτο όμως κείμενο, χωρίς να πρέπει να αφαιρεθεί ούτε ένα κόμμα, κάλλιστα θα μπορούσε να αφορά και τον προκάτοχο της φανέλας με το «16» (πόσο σύμπτωση αλήθεια), τον τεράστιο επίσης Μπρούνο Γκάμα.
Έτσι είναι ο Αθλητισμός, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος, ωστόσο για τον κόσμο της ομάδας, που ξέρει να αναγνωρίζει αξίες, έχει από χθες ένα ακόμη κενό και το μόνο που μπορεί να γλυκάνει λίγο την αποχώρηση τέτοιων προσωπικοτήτων, είναι να εκφράσει την ΑΠΑΙΤΗΣΗ, το νούμερο «16» να έχει, αν μη τι άλλο, έναν ισάξιο αντικαταστάτη…..
ΥΓ. Ένα Standing ovation το δικαιούται και ο Μπρούνο Γκάμα!
