Όταν λες πως μεγαλώνεις και εξελίσσεσαι αυτό φαίνεται απ’ το πώς αντιμετωπίζεται η κάθε “κρίση”. Πιο πολύ σε ορίζει ως “μεγάλο” η αντίδραση, το πάγωμα του μυαλού, οι λύσεις, μετά απ’ την φωτιά των έντονων συναισθημάτων. Το μέταλλο έτσι σκληραίνει. Το καις και το χτυπάς μεν, το παγώνεις δε.
“Λύση” για την διοίκηση, πιθανώς να, είναι η εξεύρεση φορ. Προτεραιότητα που η ίδια επικοινώνησε ως “ανάγκη” αγοράς. Προφανώς σε συνεννόηση με προπονητή. Φορ που πρέπει, αν παρθεί, να μπορεί να μπει να παίξει άμεσα, χωρίς να ξεφύγει ο προϋπολογισμός. Κουίζ που λύνεται με γνωστές και “κοντινές”, χωρίς ταξίδια στο εξωτερικό, επιλογές!
“Αντίδραση” για τον πάγκο, πιθανώς να, είναι η μεγαλύτερη και συχνότερη παρεμβατικότητα με μη τετριμμένες και “αλλαγή προσώπων” επεμβάσεις, ειδικά όταν τα ματς “στραβωνουν”. Ειδικότερα τα (λεγόμενα και γνωστά και ως) “μεγάλα”. Απ’ τα 3 με τις ομάδες του (πάλαι ποτέ Π.Ο.) “Κέντρου”, αδιάβαστος σε όλα ο κόουτς. Μαέστρος σε αυτά τα δεύτερης ταχύτητας. Παίρνει το ζητούμενο και τα μπράβο. Ένας απ’ τους λόγους που είμαστε εδώ που πρέπει. Ψηλά. Μπλοκάρισμα, μη αντίδραση ή φοβική σε αυτά με κόκκινοκιτρινοπράσινους. Στα δύο κόστισε. Στο άλλο, φρόντισε για το αντίθετο ο Αϊ-τορ!
Ουσιαστική παρέμβαση έγινε (μετά το 2-0 και την πλάτη στον τοίχο) με Ατρόμητο. Με δέκα παίκτες, επέστρεψες και παραλίγο να γίνει ολική ανατροπή. Με Ολυμπιακό η αντίδραση ήταν καθυστερημένη, με Α.Ε.Κ. χτες ανύπαρκτη. Στον Παναθηναϊκό συνωμότησαν “δυνάμεις άγνωστες και ανώτερες” και πάρθηκε τι διπλό. Αναίτια, κλείστηκε πολύ πίσω η ομάδα, τότε.
Έναν γύρο μετά το ματς του Ο.Α.Κ.Α. οι πράσινοι έρχονται Χαριλάου να “παίξουν ρέστα”, κατά τον χαρτοπαικτικό όρο. Άλλος προπονητής, πιο έμπειρος και “ψημένος”. Πολλές αδυναμίες των “πράσινων”, ακόμα. Χτυπητές που, όσο φιλότιμα και να παλεύουν οι “πένες”, δεν αλλάζουν μαγικά. Αν παγώσεις το μυαλό, με ψυχραιμία, θα τις δεις.
Καλείσαι, λοιπόν, να μπεις και να χτυπήσεις. Να διαβάσεις σωστά τον αντίπαλο, ο οποίος έχει σημαδέψει εσένα ως στόχο για προσπέραση, καθώς οι άλλοι 2, φίλοι μεν, τέτοιες χάρες δεν κάνουν. Κάποια ερωτήματα που ζητούν απάντηση είναι:
(1) Αν έχει διαγνωστεί κόπωση, λόγω προγράμματος και συνθηκών που αντιμετώπισες σε δύο γήπεδα. Το πνεύμα και η “ψυχή” δύσκολα ακολουθούν “ασθενή σάρκα”.
(2) Αν κάποιοι κομβικοί παίχτες (τραυματίες ή ντεφορμέ) μπορούν να αντικατασταθούν με άλλους, “πολυθεσίτες”. Τα λεγόμενα (και απαραίτητα, πλέον) και ως “τρικ”, πριν ή κατά τη διάρκεια του αγώνα.
(3) Αν μπορεί η “ανεπιθύμητη συγκατοίκηση” να αποτελέσει λόγο έμπνευσης για επανάκτηση υψηλότερων στόχων. Έμπνευση για όλους. Διοίκηση, παίκτες, προπονητές.
Όταν λες πως εξελίσσεσαι και μεγαλώνεις, αυτό φαίνεται απ’ το πώς αντιμετωπίζεται η κάθε κρίση. Δείγμα του “μεγάλου” είναι και το να βρίσκει τρόπους και λόγους να εμπνέει και να εμπνέεται.
Το ματς της Κυριακής είναι καλή αφορμή αποδείξεων. Η 2η θέση έγινε 3η με συγκατοίκο. Κακό αυτό. Ο 5ος έχει ως αυτοσκοπό να σε φτάσει. Καλό αυτό. Δείγμα πως μεγάλωσες, ήδη, χωρίς να το έχεις αντιληφθεί, ακριβώς.
Κανένας αγώνας δεν σταματά, ούτε τελειώνει. Υποχρέωσή σου, να μπορείς, να θέλεις, να ζητάς την βελτίωση. Και να κοιτάζεις κατάματα τα προβλήματα, τις αλήθειες σου. Σχέδιο επίλυσης και πίστη στον στόχο. Πνεύμα ποδοσφαιρικής σοφίας, βλέμμα (από) ψηλά!
Θεσσαλονίκη, 15 Ιανουαρίου 2021
Το “Κίτρινο Βέλος”, συζητώντας με “Το σοφό, κιτρινόμαυρο πνεύμα” της φυλής των Los AmArillos.
Υπό τους ήχους του… https://m.youtube.com/watch?v=Ye9hGotPPVk
