Η απόκτηση του Ούρος Ράτσιτς από τον Άρη συνοδεύτηκε από μεγάλες προσδοκίες, καθώς ο Σέρβος μέσος δεν είναι κάποιος τυχαίος, αφού πρόκειται για έναν παίκτη με παραστάσεις από μεγάλα πρωταθλήματα, με εμπειρίες που δύσκολα βρίσκει κανείς σε παίκτες που έρχονται στη Super League.
Η παρουσία του σε ομάδες όπως η Βαλένθια, η Μπράγκα και η Τενερίφη φανερώνει το επίπεδό του.
Στα πρώτα του ματς με τα «κιτρινόμαυρα», ειδικά στις αναμετρήσεις με την Αράζ, δεν κατάφερε να δείξει τον καλύτερό του εαυτό. Δεν είναι όμως εύκολο για έναν ποδοσφαιριστή να προσαρμοστεί αμέσως, ειδικά όταν έχει ενσωματωθεί εσχάτως στην ομάδα και ακόμη προσπαθεί να εγκλιματιστεί τόσο αγωνιστικά, όσο και εξωαγωνιστικά.
Η ποιότητά του δεν αμφισβητείται, και ήδη υπάρχουν σημάδια ότι αρχίζει να καταλαβαίνει καλύτερα το τι ζητά ο προπονητής του και πώς λειτουργεί το νέο του περιβάλλον.
Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι ήταν ο μοναδικός ποδοσφαιριστής του Άρη που βγήκε μπροστά, που «μίλησε» στον κόσμο -έστω και μέσα από τα social media- αναγνωρίζοντας την απογοήτευση και στέλνοντας μήνυμα ενότητας και πίστης. Και αυτό κάτι λέει για τον χαρακτήρα του.
Εξίσου σημαντική και η εικόνα του στο χτύπημα που δέχθηκε από τον Αντράντε – ένα φάουλ που θα έπρεπε να είχε τιμωρηθεί με απευθείας κόκκινη κάρτα, αλλά που… διέφυγε από τον Σκωτσέζο διαιτητή. Παρά τους έντονους πόνους, ο Ράτσιτς δεν αποχώρησε. Έμεινε στο γήπεδο, πάλεψε, έδειξε αυταπάρνηση. Κι αυτό μετράει.
Όπως και για κάθε νέο παίκτη, έτσι και στην περίπτωση του Ράτσιτς χρειάζεται χρόνος και υπομονή. Δεν γίνεται να βγουν συμπεράσματα τόσο πρόωρα.
