Η μπάντα από το Leeds επιστρέφει, μετά από 8 χρόνια, με νέο άλμπουμ, με τίτλο Kompromat.
Μετά από ένα δισκογραφικό διάλειμμα οχτώ ετών και ενώ οι ελπίδες των Fans τους για νέο υλικό είχαν αρχίσει σιγά σιγά να φθίνουν, οι I Like Trains επανέρχονται δυναμικά και η αλήθεια είναι ότι άξιζε η αναμονή.
Μέσα στα σκοτεινά σημεία των καιρών που ζούμε, δεν μπορούν και δεν θέλουν να μείνουν ανεπηρέαστοι από την περιρρέουσα κοινωνικοπολιτική συγκυρία και ατμόσφαιρα και έτσι το Kompromat εντάσσεται στην τελευταία πολλά υποσχόμενη δισκογραφική σοδειά με ηχηρό κοινωνικοπολιτικό μήνυμα.
Με κεντρικό αφηγηματικό άξονα την τρέχουσα παγκόσμια πολιτική σκακιέρα και τις ισορροπίες που διαμορφώνει, το Kompromat αναπτύσσεται σε εννιά συνθέσεις που υπογραμμίζουν χωρίς πολλά πολλά την Punk αισθητική στροφή που έχουν πάρει οι I Like Trains, εξελίσσοντας σύμφωνα με το θέμα τους, τις Post Rock δόξες του παρελθόντος τους. Από τα δραματικά Synths του εναρκτήριου “A Steady Hand” μέχρι το “Eyes to the Left”, το Kompromat είναι ένας λεπτός σαρκασμός διαρκείας που ισορροπεί μεταξύ όλων των Dark ιδιωμάτων, εξυπηρετώντας άριστα την στιχουργική αποστολή του δίσκου στο να αναδείξει ένα μέρος της άτακτης αλήθειας του τώρα.
Όπως πολύ εύστοχα τραγουδάει ο David Martin στο αριστοτεχνικό “The Truth”:
“The truth is not what we signed up for. The truth is no longer concerned with the facts. The truth is a constant stream of non sequiturs. The truth is an unmade bed”.
“Η αλήθεια δεν είναι αυτό για το οποίο εγγραφήκαμε. Η αλήθεια δεν ασχολείται πλέον με τα γεγονότα. Η αλήθεια είναι μια συνεχής ροή μη ακολουθιών. Η αλήθεια είναι ένα άστρωτο κρεβάτι”.
