Mετά τη χθεσινή διαιτησία αρκετοί αναρωτήθηκαν μήπως ορισμένοι δεν έμαθαν για την… αποχώρηση του Βασιλακόπουλου.
Μόλις στο δεύτερο παιχνίδι της σεζόν ο Άρης έχει σοβαρούς λόγους να φωνάζει για την διαιτησία, όχι τόσο για το ένα ροζ φύλλο αγώνος, αλλά περισσότερο για τον φόβο του τι θα συμβεί στην συνέχεια.
Σε πολύ πρόσφατες δηλώσεις του ο κ.Λιόλιος τόνισε ότι δεν θα ανεχτεί κανέναν να μειώνει το άθλημα και τόνισε συγκεκριμένα ότι «Αν ξαναδώ έστω και ένα παιδί να κλαίει ο υπεύθυνος θα φύγει κλωτσηδόν».
Το αν θα τηρηθεί αυτή η δήλωση περιμένουμε να το δούμε, ενώ φυσικά ελπίζουμε να συμβεί. Για να είμαστε δίκαιοι είδαμε κάποια ασυνήθιστα -προς το θετικό- πράγματα, αλλά έχει δρόμο.
Στο μεσοδιάστημα όμως, μέχρι να ασχοληθούμε με τα παιδιά, μήπως υπάρχει καμία πρόβλεψη για τους ενήλικες που έχουν δικαίως πάρα πολλά νεύρα με αυτά που βλέπουν, -ας πούμε- στο ματς του Άρη στην Νίκαια;
Γιατί δεδομένα ο κόσμος του Άρη είχε πολλά νεύρα με την διαιτησία. Με τις βολές που ξεκίνησαν 10-0 για τον Ιωνικό, με το ότι 8.30 λεπτά στην τέταρτη περίοδο δεν είχαν δεύτερο φάουλ, με το ότι έπρεπε να γίνει… θαύμα για να φτάσουν στo bonus.
Μην παρεξηγηθούμε βέβαια, κακές διαιτησίες θα υπάρχουν. Αλλά μιλάμε για μία διαιτησία που την περιμέναμε κακή πριν οριστούν οι διαιτητές, επιβεβαιώθηκε με τις ανακοινώσεις των ονομάτων και το είδαμε και στη πράξη.
Δεν γίνεται λόγος λοιπόν για μία «κακή διαιτησία», αυτό θα συμβαίνει. Γίνεται λόγος για κάτι που όλοι περίμεναν, ο Άρης προειδοποίησε για αυτό και απλά… συνέβη.
Αν είναι ο καθένας που θέλει πάση-θυσία ένα ματς να το παίρνει, τότε κάτι δεν πάει καλά. Ας ελπίσουμε πάντως ότι μιλάμε για μεμονωμένο περιστατικό και όχι για κάτι που θα βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας.
