Αντί προλόγου
Το ραδιόφωνο είναι μία επι-κοινωνία ανθρώπων. Έχω την χαρά και την τιμή να το έχω βιώσει για 2,5 χρόνια μέσω της συχνότητας του yellowradio.gr, με βραδινές, μεταμεσονύχτιες κουβέντες που αφορούν στο κίτρινο και το μαύρο της καρδιάς μας, στον Άρη. Κάποιες φορές κυριαρχεί το λαμπερό κίτρινο, άλλες το μαύρο. Η αντίθεση. Ως Los AmArillos, τις μικρές ώρες της μέρας μιλούσαμε με εκείνους τους ιδιαίτερους συνοπαδούς που, ακόμα και στο σκοτάδι της νύχτας, ψάχνουν το κίτρινο της φανέλας. Μέχρι να βρεθούμε στον “αέρα” της πόλης, ιδέα δεν είχαμε για το πού βρίσκονται τα Κυβέλεια. Απ’ την Παρασκευή το πρωί, που το μαύρο της φανέλας κυριάρχησε, πάντα, όσο περπατάμε σε αυτό τον πλανήτη, θα έχουμε μία ιστορία να πούμε για τον Χρηστάκη, τον Χρήστο Κυβέλεια, όπως συνήθιζε να συστήνεται…
Αφύπνιση συνείδησης
Και με τον Π.Α.Σ. Γιάννενα βρέθηκα στην κερκίδα και παρακολούθησα την ομάδα, τραγουδώντας συνθήματα. Αγαπημένη συνήθεια, τρόπος ζωής. Μία ανάσα δίπλα από παιδιά με μπλε και άσπρα, σημαίες και τις δικές τους φωνές στήριξης, στην ομάδα που αγαπάνε. Κουβέντα πριν, στο ημίχρονο και μετά το ματς, χειροκρότημα του ενός στον άλλο. Γνήσια, οπαδική ατμόσφαιρα. Το γήπεδο όπως (του) πρέπει να είναι.
Μιλάμε για τα βασικά, την αλφαβήτα του ποδοσφαίρου, τα αυτονόητα που έπαψαν να είναι τέτοια, εδώ και χρόνια, με επιλογές και ευθύνη πολλών. Δυστυχώς, έπρεπε να έρθει ένας θάνατος, μία δολοφονία ενός παιδιού, για να αφυπνίσει συνειδήσεις. Το μαύρο, που λέγαμε, απ’ το οποίο ξεπήδησε το κίτρινο. Της ζωής οι αντιθέσεις.
Στο μυαλό του Μπούργος
Πολλή κουβέντα έγινε για τις επιλογές του προπονητή μας. Για έναν παρατηρητή των όσων συμβαίνουν στο χορτάρι, ο Μπούργος αποπειράθηκε να “κατεβάσει” την ομάδα με ένα 3-5-2, σε φάση επίθεσης, πλην όμως οι Μπαντού κυρίως, αλλά και Ιτούρμπε στο πρώτο ημίχρονο, δεν μπήκαν στην τακτική ουσία του ρόλου τους. Παράλληλα, ο ρόλος του “έμβολου” που (θα έπρεπε να) έχουν τα ακραία μπακ στον παραπάνω σχηματισμό δεν φάνηκε, επ ουδενί. Ο Εκπακατά κινήθηκε κυρίως στην γραμμή, πάντα μιλώντας για το πρώτο σαρανταπεντάλεπτο, ο δε Γκάνεα είχε μέτρια έως κακή εμφάνιση στο ίδιο διάστημα, “τρακάροντας” πάνω στον Παραγουανό που έπαιρνε λάθος θέση, κάτι ορατό δια γυμνού οφθαλμού.
Μπαίνοντας στο μυαλό του κόουτς, κρίνω ως σωστή την επιλογή, ασχέτως κάκιστου πρώτου ημιχρόνου. Προφανώς, μελέτησε τα δεδομένα, ειδικά του εντός με τα Γιάννενα στην κανονική περίοδο και θέλησε να εξασφαλίσει το “0” για 45′, διαβάζοντας παράλληλα τις αδυναμίες του αντιπάλου, ώστε να χτυπήσουμε σε αυτές στην επανάληψη. Αυτό του το ρίσκο “προδόθηκε”, παρά το αγωνιστικό ανέβασμα του συνόλου, αλλά και αρκετών παιχτών. Ο πρωτοεμφανιζόμενος δεξιός μας μπακ, για παράδειγμα, ήταν άλλος παίχτης, συνεπικουρούμενος από Μαντσίνι κυρίως, αλλά και από 2-3 ακόμα όπως ο Ντουκουρέ, στην επανάληψη. Σχεδίασε και εφάρμοσε ένα πλάνο, με άλλα λόγια, ρίσκαρε, αλλά “η μπάλα στα δίχτυα”, η πεμπτουσία του ποδοσφαίρου και το τρίποντο δεν ήρθαν.
Μία επανάληψη με αλλαγές σε πρόσωπα και αλλαγή και στο σύστημα. Με το καλημέρα 3-4-3. Είναι καλό να ξέρουμε τι βλέπουμε στο χόρτο. Τα εξτρέμ είναι βασικό εργαλείο αυτού του σχηματισμού και οι Μαντσίνι και Ματέο έδωσαν ώθηση στο σύνολο, κάτι που έγινε αισθητό για 10-15 λεπτά, μέχρι την αλλαγή του Μπερτόλιο και τον τρίτο σχηματισμό, το 4-2-3-1 ως το τέλος. Ως οπαδός και κάποιος που του αρέσει να “διαβάζει” και να κουβεντιάζει για μπάλα, κρίνω αυτή την απόφαση, την είσοδο του Αργεντίνου, ως βιαστική, αλλά και πάλι σέβομαι απόλυτα την σκέψη, την ιδέα και την εφαρμογή αυτής από αυτόν που πρέπει, τον προπονητή. Αυτός και κανένας άλλος οφείλει να δουλεύει, να σχεδιάζει και να εφαρμόζει τα όσα συμβαίνουν, χωρίς να ακούει κανέναν. Το παιχνίδι κρίθηκε στην λεπτομέρεια. Μία λεπτομέρεια που, στον φετινό Άρη, κρίνεται από την λέξη αποτελεσματικότητα.
Εκεί υστερούμε και αυτό μας κάνει την αγωνιστική ζωή δύσκολη. Μία κεφαλιά εξ επαφής άουτ, ένα σουτ στο δοκάρι. Μην περιμένετε από εμένα να γράφω αναλόγως του αποτελέσματος. Συμφωνώ και στηρίζω αυτόν που πρέπει, τον γνώστη, τον άνθρωπο με τις πλούσιες εμπειρίες και παραστάσεις. Στο φινάλε, κάτι που ένα μεγάλο του κόσμου ζητούσε, εφαρμογή άλλων μεθόδων και συστημάτων, έγινε πράξη και μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμο στην πορεία των 7 αγώνων ως το φινάλε.
Ο Άρης έχασε την ευκαιρία να προσπεράσει και αυτό είναι γεγονός. Γεγονός είναι, επίσης, πως τα παιχνίδια μεταξύ Άρη, Α.Ε.Κ. και Παναθηναϊκού, ανεξάρτητα από την έδρα, είναι “τριπλή”. Η εικόνα και των τριών ομάδων δίνει το δικαίωμα να το αναφέρει κάποιος αυτό. Αστάθεια, αν μου ζητούσαν μία λέξη και από τους τρεις. Σε αυτό το περιβάλλον παίζουμε σήμερα στο Ο.Α.Κ.Α. με αντίπαλο που έχει τους δικούς του “πονοκεφάλους”. Ο Άρης που διδάσκεται και εκπαιδεύεται εδώ και λίγα χρόνια να διεκδικεί και να συναγωνίζεται σε πιο υψηλό επίπεδο, κατάφερε κάτι καθόλου αυτονόητο για πολλά χρόνια και δεκαετίες. Διπλό στο γήπεδο αυτό και επί της σημερινής αντιπάλου, αλλά και επί του τρίτου προαναφερθέντος. Δεν “φοβάται” η ομάδα και αυτό είναι δεδομένο. Έχει αποβάλει την ηττοπάθεια που την μάστιζε τα παλιά χρόνια, που ήταν είδηση η νίκη κάτω.
Μπορεί, λοιπόν, η ομάδα να πραγματοποιήσει σημαντικό βήμα και να γίνει φαβορί για τον στόχο. Η αγωνιστική συμπεριφορά, η συγκέντρωση, η νοοτροπία, θα παίξουν ρόλο. Και η λεπτομέρεια, η οποία έχει όνομα και αυτό είναι αποτελεσματικότητα, όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Στην παρούσα φάση, ο κυνικός χαρακτήρας απαιτείται. Αυτό περιμένω και θα ήθελα να δω το απόγευμα.
Αντί επιλόγου
Ο κύριος Γαβριήλ, ο Χρήστος απ’ τα Κυβέλεια, άλλοι δυο συνοπαδοί, δύο ραδιοφωνικοί φίλοι αυτή την φορά, που δεν θα είναι ανάμεσά μας. Άλλη μία απώλεια. “Έγινε η απώλεια συνήθειά μας”, κατά τον στίχο. Το μαύρο, που λέγαμε, το οποίο αναζητά το λαμπερό κίτρινο που, ως οπαδοί, ιδιαίτεροι άνθρωποι εκείνων των μικρών ωρών, έψαχναν και αυτοί.
Να έχουν γαλήνη, εκεί που βρίσκονται…
“Vamos Αρειανάρα, vamos Ιερόλ”, που έλεγε και μια ψυχή!
ΥΓ Άλκη, Τόσκο η μνήμη σας ζωντανή
Ακούγοντας… https://m.youtube.com/watch?v=ytTYcHJkxNQ
Κυριακή, 10 Απριλίου 2022
Κίτρινο Βέλος
