Εδώ και 90 περίπου χρόνια, τα ραδιόφωνα κρατάνε συντροφιά στον οδηγό. Όσο για τη Mercedes-Benz, αποφάσισε να μας θυμίσει πως ήταν τα πράγματα τότε, σε σχέση με σήμερα.
Τα πρώτα ραδιόφωνα αυτοκινήτου εμφανίστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1920 – αρχικά στις ΗΠΑ. Ενδεικτικά στις 13 Αυγούστου 1922 δημοσιεύτηκε ένα άρθρο στην εφημερίδα Berliner Illustrierte Zeitung, με τίτλο «Ασύρματο ως χόμπι – η πιο πρόσφατη μόδα στην Αμερική». Η ιστορία περιελάμβανε εικόνες μιας εγκατάστασης ραδιοφώνου. Το πάθος για τη χρήση ραδιοφώνων γρήγορα εξαπλώθηκε. Την 1η Ιουνίου 1931 το γερμανικό περιοδικό Funkschau έγραφε σχετικά: «Χωρίς αμφιβολία, τα αυτοκίνητα και τα ραδιόφωνα είναι ένας τέλειος συνδυασμός. Η ταχύτητα με την οποία τα οχήματα επιτρέπουν την αλλαγή θέσης συμπληρώνεται από τη χωρική ελευθερία του ραδιοφώνου».
Το πρώτο ραδιόφωνο αυτοκινήτων μαζικής παραγωγής στην Ευρώπη κατασκευάστηκε από τη Bosch. Ονομάστηκε Autosuper 5 (AS5) και παρουσιάστηκε στο ραδιοφωνικό σόου του Βερολίνου το 1932 από τη θυγατρική της Bosch Ideal-Werke (η οποία παρουσίασε το εμπορικό σήμα Blaupunkt εκείνη τη χρονιά). Η συσκευή ζύγιζε 15 κιλά και κόστιζε το εντυπωσιακό ποσό των 465 μάρκων. Προφανώς, μια τέτοια συσκευή απευθυνόταν μόνο σε πλούσιους οδηγούς και σε πολυτελή αυτοκίνητα.
Εκείνη την εποχή ήταν λογικό ένα ραδιόφωνο να αποτελείται από δύο μέρη. Η μονάδα ελέγχου στηριζόταν κάπου στο ταμπλό, ενώ ο ογκώδης δέκτης και ο ενισχυτής ήταν εγκατεστημένοι σε διαφορετική θέση, συνήθως στο διαμέρισμα των αποσκευών. Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ωστόσο, τα ραδιόφωνα αυτοκινήτων έγιναν πολύ πιο συμπαγή και ήταν δυνατό να ενσωματωθούν πλήρως στο ταμπλό. Για παράδειγμα, στη Mercedes-Benz 170 S (W 136), το πρώτο πολυτελές όχημα της μάρκας μετά το Β’ΠΠ υπήρχε διαθέσιμο, στον προαιρετικό εξοπλισμό, το Becker AS 49, που εισήχθη το 1949.
Η δεκαετία του 1950 σηματοδότησε ένα νέο ορόσημο. Οι ραδιοφωνικές εκπομπές ξεκινούν να κωδικοποιούνται στη διαμόρφωση συχνότητας FM, προσφέροντας έτσι καλύτερη ποιότητα σήματος. Περαιτέρω καινοτομίες περιελάμβαναν κουμπιά για τους ραδιοφωνικούς σταθμούς και λειτουργίες σάρωσης σταθμών. Η τεχνολογία τρανζίστορ, η υποδοχή κασέτας και ο στερεοφωνικός ήχος ακολούθησαν στη δεκαετία του 1960. Τη δεκαετία του 1970 πάλι, εισήχθη το σύστημα Autofahrer-Rundfunk-Informationssystem (ARI, automotive driversʼ broadcasting information), ένα σύστημα που αναγνώριζε αυτόματα τις αναφορές κυκλοφορίας που μεταδίδονταν ως μέρος του προγράμματος.
Σήμερα, το ραδιόφωνο αποτελεί βασικό στοιχείο σε κάθε αυτοκίνητο και βρίσκεται ενσωματωμένο στο infotainment αυτού. Προσφέρει ψηφιακή εκπομπή, μεταφέρει σε πραγματικό χρόνο διάφορες πληροφορίες και συνεχίζει να κρατάει παρέα στον οδηγό. Μία συνήθεια που είναι από τις λίγες που παραμένουν σταθερές, με την πάροδο του χρόνου.
ΠΗΓΗ: www.drive.gr
