Τελικά ο Άρης έχει στόχο το κύπελλο; Έχει δικαίωμα να το λέει; Πρέπει μήπως να το αφήσει στην άκρη του μυαλού του;
Μία από τις επαναλαμβανόμενες συζητήσεις που γίνονται σε ότι έχει να κάνει με τον Άρη είναι αυτή για το κομμάτι του κυπέλλου. Αν… απαγορεύεται να λέμε ακόμη και τη λέξη κύπελλο, αν γίνεται να έχει κάποια ομάδα στόχο και την κατάκτηση του κυπέλλου και τα συναφή.
Αρχικά να ξεκαθαριστεί κάτι. Ναι, ο Άρης έχει στόχο το κύπελλο Ελλάδος και αυτό δεν είναι ούτε παράλογο, ούτε πρόβλημα, ούτε προσπάθεια να μπούνε άλλα προβλήματα κάτω από το χαλί.
Κάθε ομάδα θέτει στόχους (είτε τους δημοσιοποιεί είτε όχι) για οποιαδήποτε διοργάνωση αγωνίζεται. Ο Εθνικός έχει στόχο να φτάσει στον τέταρτο γύρο, η Καλαμάτα να είναι ανταγωνιστική απέναντι σε ομάδες πρώτης κατηγορία, ο Ατρόμητος να κάνει μια καλή πορεία. Ε ο Άρης στόχο στο κύπελλο έχει πάντα να το κατακτήσει. Δεν γίνεται να έχει στόχο να κάνει μία αξιοπρεπή πορεία ή να φτάσει στον τελικό και να πανηγυρίσει.
Είναι όμως παράλογη η συζήτηση που γίνεται -ίσως και κάπως μεγεθυμένη- από σημαντική μερίδα του κόσμου του Άρη; Φυσικά και όχι.
Γιατί η αναφορά γίνεται στη λογική που έχει παρατηρηθεί ανά τα χρόνια να αφήνονται κατά μέρους οι υπόλοιποι στόχοι του Άρη και να εστιάζει η ομάδα υπερβολικά και μόνο στο κύπελλο, φορώντας παρωπίδες που της απαγορεύουν να δει τι άλλο συμβαίνει.
Άλλωστε όποτε ο Άρης «κλείδωσε» παιχνίδια κυπέλλου και αντιμετώπιζε το πρωτάθλημα ως τυπική διαδικασία δεν δικαιώθηκε. Η ομάδα οφείλει να έχει ρυθμό, να έχει την απαιτούμενη πίεση που θα τη βελτιώσει. Το ίδιο ισχύει και για τον κόσμο.
Οπότε όχι, το κύπελλο δεν είναι απαγορευμένη λέξη και δεν θα μπορούσε να είναι. Είναι το ιερό δισκοπότηρο του Άρη το οποίο θέλει να κάνει δικό του και πάλι μετά από πάρα πολλά χρόνια.
Ταυτόχρονα όμως αυτό δεν πρέπει να τον κάνει να αψηφά τη λογική σε ότι έχει να κάνει με τους άλλους του στόχους, καθώς σε κάθε ομάδα προηγείται το πρωτάθλημα, ειδικότερα σε μία σεζόν όπως η φετινή.
Αυτό λοιπόν που «απαγορεύεται» είναι η νοοτροπία του να πάμε να πάρουμε το κύπελλο και αφήνουμε όλα τα υπόλοιπα στην άκρη…
