Γκατούζο: «Πάω να ουρήσω και σκέφτομαι το ποδόσφαιρο, ευχαριστώ τη γυναίκα μου που με αντέχει»

Ρεσιτάλ δηλώσεων από τον Τζενάρο Γκατούζο, που θέλησε να ευχαριστήσει τη γυναίκα του επειδή συνεχίζει να τον αντέχει, παρότι όλη ημέρα ασχολείται με το ποδόσφαιρο, ακόμη και όταν πάει να ουρήσει.

Συνέντευξη στην «AS» έδωσε ο Τζενάρο Γκατούζο, ο οποίος ήταν… απολαυστικός για ακόμη μια φορά. Ο Ιταλός προπονητής που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στον πάγκο της Βαλένθια, έδωσε ρεσιτάλ για ακόμη μια φορά και έριξε ορισμένες «σπαρταριστές» ατάκες.

Μεταξύ άλλων ανέφερε πως όλη ημέρα σκέφτεται το ποδόσφαιρο, ακόμη και όταν πηγαίνει στην τουαλέτα, ευχαρίστησε τη γυναίκα του που τον αντέχει και απόρησε πώς είναι ακόμα μαζί του, ενώ αποθέωσε τον Κάρλο Αντσελότι.

«Πρέπει να ευχαριστήσω τη γυναίκα μου γιατί δεν ξέρω πώς μπορεί να είναι ακόμα μαζί μου. Όταν ξεκίνησα, τηλεφώνησα στον Αντσελότι και τον ρώτησα: “Μα πώς το κάνεις;”. Μου είναι δύσκολο, ξεκινάω στις 5 το πρωί και γυρίζω σπίτι στις 7 το βράδυ.
Μετά όταν είμαι σπίτι στην τουαλέτα, πάω να ουρήσω και αν μπορώ να σκεφτώ κάτι το γράφω σε ένα χαρτί. Το ζω έτσι. Πρέπει να αλλάξω, γιατί δεν μπορείς να αφιερώνεις 18 ή 19 ώρες την ημέρα και να σκέφτεσαι το ποδόσφαιρο.

Ήταν όνειρό μου να παίξω ποδόσφαιρο. Αυτός είναι ο λόγος που έφυγα από το σπίτι όταν ήμουν 12. Αν δεν είχε πάει καλά δεν θα είχα επιστρέψει. Θα ήταν όλοι εκεί για να με σκοτώσουν.

Δεν σκέφτομαι τι θα μπορούσα να ήμουν αν δεν είχα γίνει ποδοσφαιριστής. Έκανα περισσότερα από όσα μπορούσα. Όταν έχεις συνηθίσει να είσαι στο σπίτι, με τη μαμά σου να ετοιμάζει τα πάντα για σένα, τον μπαμπά σου, τις αδερφές σου.

Κοιμόμουν σε ένα διαμέρισμα 15 μέτρων, με το φως αναμμένο, περιμένοντας να ξημερώσει για να πάω στο σχολείο. Το να μείνει μόνο του δεν είναι εύκολο για ένα παιδί. Αλλά αν έπρεπε να το ξανακάνω, θα το ξανάκανα.

Για μένα ο Αντσελότι είναι ο καλύτερος προπονητής στον κόσμο όσον αφορά το να μπει στο κεφάλι των παικτών του. Είναι τρεις ή τέσσερις γενιές πίσω και έχει πάντα το κλειδί για να μπει στα κεφάλια των παικτών. Ακούγεται εύκολο αλλά δεν είναι.

Όταν μιλάω με έναν 20χρονο άντρα δεν χρειάζεται να σκέφτομαι την καριέρα μου ή τι έκανα παλιά. Πρέπει να σκεφτώ πώς μπορώ να μπω στο μυαλό αυτού του άντρα. Όταν ξεκίνησα, τα πρώτα 4 χρόνια, δεν το είχα ξεκάθαρο γιατί πίστευα ότι όλοι έπρεπε να κάνουν το ίδιο με εμένα. Αλλά πρέπει να ξέρεις ποιον έχεις μπροστά σου.
Για παράδειγμα: Έχω έναν γιο και μια κόρη. Η κόρη μου είναι μια δυνατή γυναίκα, με παρόμοιο χαρακτήρα με τον δικό μου. Ο γιος μου είναι τελείως διαφορετικός. Δεν μπορώ να μιλήσω και στους δύο με τον ίδιο τρόπο. Το ίδιο ισχύει και με τους παίκτες. Για αυτό, πέρα από την τακτική και τα άλλα, ο καλύτερος προπονητής στον κόσμο είναι ο Κάρλο».