Θρήνος στο ευρωπαϊκό μπάσκετ: «Έφυγε» σε ηλικία 78 ετών ο Ντούσαν Ίβκοβιτς.
Απεβίωσε τα ξημερώματα της Πέμπτης ο θρύλος της προπονητικής, ο οποίος εισήχθη στο νοσοκομείο με υγρό στον πνεύμονα, όπως αναφέρουν τα Μέσα στη Σερβία, ενώ τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε πρόβλημα με την καρδιά του.
Από πού να ξεκινήσει και πού να σταθεί κάποιος εξιστορώντας τις επιτυχίες του «σοφού» της προπονητικής, ο οποίος είχε οδηγήσει τη Σερβία στο χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990. Ξετυλίγοντας το κουβάρι με τα όσα είχε πετύχει στην Ελλάδα, στην οποία εργάστηκε σε πέντε συλλόγους (Άρης, ΠΑΟΚ, Πανιώνιος, Ολυμπιακός, ΑΕΚ).
Πρώτος σταθμός στην εν Ελλάδι καριέρα του ήταν ο Άρης, ο οποίος του παρέδωσε τα κλειδιά το 1980, αλλά συνέδεσε το όνομά του πιο πολύ με τον Ολυμπιακό, όπου υπέγραψε το 1996 και τον οδήγησε στο πρώτο Triple Crown (Ευρωλίγκα, Πρωτάθλημα, Κύπελλο) της ιστορίας του το 1997. Δεκαπέντε χρόνια μετά ήταν ο αρχιτέκτονας της επιστροφής των «ερυθρολεύκων» στην κορυφή της Ευρώπης με το ΕΠΟΣ της Πόλης στον τελικό με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Με τους Πειραιώτες έχει κατακτήσει δύο πρωταθλήματα (1997, 2012) και ισάριθμα Κύπελλα (1997, 2011).
Είχε οδηγήσει την ΑΕΚ στην κατάκτηση του Σαπόρτα το 2000 στον τελικό με την Κίντερ του Έτορε Μεσίνα, ο οποίος είχε ένα πολύ ποιοτικό ρόστερ (όπως αποδείχθηκε και στη συνέχεια) στη διάθεσή του. Ως τεχνικός της «Ένωσης» πήρε δις το Κύπελλο (2000, 2001). Ήταν προπονητής στο δεύτερο και τελευταίο χρονικά πρωτάθλημα στην ιστορία του ΠΑΟΚ (1992). Με τον «δικέφαλο» του Βορρά έφτασε μια ανάσα από την κατάκτηση ευρωπαϊκού Κυπέλλου, γνωρίζοντας την ήττα στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1992 με την ήττα από τη Ρεάλ Μαδρίτης, με το μοιραίο λάθος του Παναγιώτη Φασούλα να έχει χαραχθεί στη μνήμη
