Όσοι αγωνίστηκαν, γνωρίζουν την ιστορία του Lift For Live. Τον λόγο που γέννησε την ιδέα, καθώς και τους συμβολισμούς που πρεσβεύει αυτή.
Αναλυτικά η ενημέρωση από τον Ερασιτέχνη Άρη:
«Οι συνθήκες για το παραπάνω βήμα, το οποίο αφορά στην απόφαση διεξαγωγής του υπό την αιγίδα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών πλέον, έχουν προετοιμαστεί εδώ και 18 μήνες, αλλά η πανδημία, καθώς και διάφορες άλλες συγκυρίες, εμπόδιζαν μέχρι τώρα την τέλεσή του.
Η δραστηριότητα θα ανακοινωνόταν την 4η Φεβρουαρίου, Παγκόσμια Ημέρα κατά του καρκίνου, αλλά έπειτα από τη φρίκη που έλαβε χώρα σ΄αυτήν τη γειτονιά και λίγα μέτρα μακριά απ’ αυτό το γήπεδο, κανένα αθλητικό γεγονός δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς αναφορά και τιμή στη μνήμη του αδικοχαμένου Αλκιβιάδη Καμπανού. Του αδερφού μας, Άλκη…
Ο τρόπος με τον οποίο θα αποδοθεί ο σεβασμός στη μνήμη και την ψυχούλα του, δεν έχει ακόμη αποφασιστεί και δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, όταν η καρδιά παραμένει κρύα, το μυαλό συνεχίζει μουδιασμένο και η σκέψη εξακολουθεί να βρίσκεται απολύτως δέσμια της θλίψης και της οδύνης. Θα βρεθεί όμως: Με γνώμονα τον περήφανο και κιμπάρικο χαρακτήρα της αγάπης του Άλκη μας για τον ΑΡΗ και για τον αθλητισμό.
Μ’ αυτό το σκεπτικό, ο Α.Σ. ΑΡΗΣ και το τμήμα Άρσης Βαρών απευθύνει γενικό κάλεσμα σε αθλητές και συλλόγους που μοιράζονται την ίδια, άδολη κι αγνή αγάπη για την Άρση Βαρών και τον Αθλητισμό γενικότερα, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα την αναντίρρητη σπουδαιότητα της επανέναρξης των αγωνιστικών δραστηριοτήτων. Οι αγώνες θα διεξαχθούν την 1η και τη 2α Απριλίου, στο γυμναστήριο Άρσης Βαρών του Α.Σ. ΑΡΗΣ».
Ο έφορος και προπονητής του τμήματος Άρσης Βαρών και μέλος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας, Θανάσης Ζησιόπουλος, δήλωσε για το Lift For Life:
«Πρόκειται για μια αθλητική ημερίδα την οποία πλέον αισθάνομαι ως χρέος και εσωτερική ανάγκη έκφρασης βαθύτατης ευχαριστίας, τόσο προς τον σημαντικότερο άνθρωπο της ζωής μου, τον πατέρα μου Ηλία Ζησιόπουλο, ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα για τη δημιουργία αυτού του χώρου και την απουσία του οποίου παρά την απώλειά του, δεν έχω αισθανθεί στιγμή, όσο και προς τους εργαζομένους του Θεαγένειου Νοσοκομείου».
