Άρης Κασσάνδρειας: Η κοιτίδα αθλητισμού στον Δήμο Κασσάνδρας

Η ιστορία του συλλόγου μέσα από τα μάτια του ανθρώπου που φρόντισε να ανασυσταθεί.

Ο Άρης Κασσάνδρειας από το 2005 έως και σήμερα αποτελεί τη βάση του αθλητισμού όχι μόνο στον συγκεκριμένο δήμο αλλά και στην ευρύτερη περιοχή.

Μέλος του Aris Soccer Schools, έχοντας στείλει παλαιότερα στη Θεσσαλονίκη και τους κιτρινόμαυρους ταλαντούχους ποδοσφαιριστές, με τα παιδιά από την ομάδα της Χαλκιδικής να φτάνουν έως και τις Εθνικές ομάδες.

Ο άνθρωπος που ήταν μπροστάρης όλο αυτό το διάστημα αποφάσισε να μοιραστεί τη νεότερη ιστορία του Άρη Κασσάνδρειας μέσα από ένα δελτίο τύπου προς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Αναλυτικά:

Έχουν περάσει 19 χρόνια από την ανασύσταση του Συλλόγου το 2005,κι όμως το νέο εγχείρημα, κόντευσε να καταρρεύσει 3 φορές και να ανασυσταθεί ξανά, με τις όποιες συνέπειες αφανισμού λόγω προσωπικών έριδων και γενικής αδιαφορίας στο αθλητικό πεπραγμένο ενός Δήμου κι ενός δημοτικού διαμερίσματος (Κεφαλοχώρι).

Και τις 3 φορές 2010,2016 και 2019,κλήθηκα να συνεισφέρω στην επιβίωση του Συλλόγου λόγω ποδοσφαίρου και της επίκαιρης ματαιοδοξίας, ανόδου σε μεγαλύτερη κατηγορία, που τελικά κατέληγε σε εκατέρωθεν έριδες και διακοπή προσωπικών σχέσεων, ανθρώπων που μέχρι πρότινος ήταν συνεργάτες, συνάδελφοι και φίλοι. Εμένα δεν μ’ακουμπούσαν, όντας υπέυθυνος Ακαδημιών Ποδοσφαίρου με 5 τελικούς στην ΕΠΣΧ αλλά και με επιφανείς νίκες και τρόπαια σε Τουρνουά με ομάδες ανωτάτου επιπέδου της Βόρειας και Κεντρικής Ελλάδας αλλά και ποδοσφαιριστές μου σε μεγάλους συλλόγους και προεπιλογή στην Εθνική Παίδων (Διανομή Βορρά Νότου).

Ιδιαίτερα, κι απ’ ότι φαίνεται στις δημοσιεύσεις μου, το 2016, ήταν η τραγικότερη χρονιά, με μένα και τον Θανάση Κώνστα να λαχανιάζουμε μέχρι την τελευταία στιγμή να σώσουμε την τιμή του Ανδρικού αλλά και όλου του Συλλόγου. Ορκιστήκαμε τότε ότι ή θα μείνουμε ή θα αφήσουμε τα παιδάκια μας χωρίς Ακαδημίες, να βολοδέρνουν σε δύσβατα μονοπάτια. Παρακαλούσαμε, κλαίγαμε για συνδαιτημόνες στο εγχείρημα ανάπτυξης του ποδοσφαίρου (μόνο) στο χωριό τότε. Καταφέραμε και βρήκαμε….18!!! άτομα με σημαντικότερα τα 8 άτομα στην Ακαδημία που μέχρι τότε, διοικούσα μόνος μου για 10 ολόκληρα χρόνια. Τι τα θες;;; Στο ανδρικό η ίδια κατάσταση. Εγωισμός, υπερματαιοδοξία, διάσταση στόχων και πρακτικών. Οι υποδομές…στον πάγκο αλλά η προεπιλογή στην Εθνική Πάιδων, μέσω μικτής ΕΠΣΧ, αμελητέα ποσότητα.

Κι έρχεται το 2019.Ξανά τα ίδια. Ένας χαμένος τελικός Κυπέλου. Μια 5η θέση. Πολλές μεταγραφές. Πάλι τα παιδιά μας στον πάγκο, υπερματαιόδοξοι στόχοι, αποτυχημένες πρακτικές σε πρόσληψη προπονητών, παικτών και υπέρογκα ποσά για ανώφελη άνοδο στην Γ’ Εθνική κατηγορία, στα βήματα της ΠΑΕ Κασσάνδρα που τελικά δεν την θυμάται και κανείς όπως και τον ΠΟΜ, τον Διγενή Λακκώματος, τον Απόλλων Αρναίας, τον ΠΟ Ν.Καλλικράτειας, τον Άρη Παλαιοχωρίου. Καμία προοπτική αναβάθμισης του ντόπιου δυναμικού μετά και την απόρριψη της Αναγέννησης Κασσάνδρας, το 2017,που στόχευε σε αυτήν ακριβώς την αναβάθμιση σε πρωταθλήματα της ΕΠΣΧ παικτών της Κ16.Η διάλυση και η ανυπαρξία ΠΑΛΙ προ των πυλών. Ο γράφων σε αναπηρικό αμαξίδιο μετά την περιπέτεια της υγείας του και 20 Αυγούστου ανακηρύσσεται Πρόεδρος. Ο Πρώτος Πρόεδρος από Ακαδημία Ποδοσφαίρου. Με παιδιά της Ακαδημίας αποφασίζεται η συνέχεια του Ανδρικού τμήματος. Υποβιβασμός!!!

Έκτοτε αποφάσισα σαν Πρόεδρος πως το ΑΦΜ του Άρη Κασσάνδρειας, δεν πρέπει να καταργηθεί και να σβήσει ΞΑΝΑ, μιας και 6 χωριά τότε (Κασσάνδρεια, Καλλιθέα, Κρυοπηγή, Φούρκα, Καλάνδρα, Κασσανδρινό) είχαν στελεχώσει την Ακαδημία Ποδοσφαίρου. Ο αριθμός έφτασε στα 120 παιδιά, από τα 80 που είχαμε πριν το 2019 αλλά….το ανδρικό, ανδρικό. Η βιτρίνα του τμήματος που θα αποτελούσε, έναυσμα για εξέλιξη των παιδιών μας αλλά και αποφυγή περιττών εξόδων για ματαιόδοξους σκοπούς, ΔΕΝ είχε την κατάλληλη μεθόδευση. Παραιτήθηκαν ΟΛΑ τα μέλη του Δ.Σ μόνο και μόνο για την αποτυχία το Ανδρικού. Και αποφασίζουμε δημιουργία τμήματος στίβου και βόλεϊ.

Να μείνει το ΑΦΜ. Να υπάρχουμε στο Μητρώο της ΓΓΑ. Να μην επέλθει η διάλυση μόνο από το ποδόσφαιρο ξανά και ξανά.3 φορές έμφραγμα για τον γράφοντα ήταν αρκετές. Ιδίως για το Μητρώο της ΓΓΑ πρόπερσι. Και το Βόλλεϋ πάει πολύ καλά με 147 αθλούμενους (120 κορίτσια, Κορασίδες-Παγκορασίδες).

Ο στίβος ,όμως θέλει βοήθεια. Δεν έχουν όλα τα παιδιά ταλέντο στο ποδόσφαιρο, στο Βόλλεϋ, στο Μπάσκετ κλπ. Και το στάδιο-και ΟΧΙ-γήπεδό μας, χρειάζεται κάτι ανάλογο της Ελίνας Τζένγκο για αναβάθμιση εγκαταστάσεων στον μέλλοντα χρόνο.

Αν καταλάβατε γιατί ήμουν οργισμένος, στην ανάρτησή μου για την πρόσφατη Γενική Συνέλευση, αναλογιστείτε αυτό:

Χωρίς ΑΡΗ ΚΑΣΣΑΝΔΡΕΙΑΣ, αθλητισμός, τουλάχιστον στην Δημοτική ενότητα Κασσάνδρειας, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Για το βόλεϊ και τον στίβο, δεν το συζητώ. Καλύπτουμε ΟΛΗ την Κασσάνδρα. Δεν καλυπτόμαστε όμως από ενδιαφερόμενους σε διοικητική και οικονομική αρωγή. Όσα πρωταθλήματα και να έρθουν, όσες ομάδες κι αν ανεβούν σε ανώτερες κατηγορίες, ΣΕ ΟΛΑ τα αθλήματα, η προπονητική-παιδαγωγική προπαρασκευή περνάει από αυτόν τον μεγάλο Σύλλογο.

Σε αντίθετη περίπτωση, ο αθλητισμός και ΟΧΙ μόνο το ποδόσφαιρο, θα περάσει κρίση αξιών και συμπεριφορικών ταλανίσεων στην ήδη, από τουριστική ευδαιμονία και κερδοφορία, ταλαιπωρημένη Κασσάνδρα. Η εμπειρία μου από την τελμάτωση του 2005,με την εικόνα που αντίκρυσα στο στάδιο μετά τον επαναπατρισμό μου, χρήζει ιδιαίτερης συζήτησης και αυτοί που θυμούνται, ας με επιβεβαιώσουν.

Κι αυτός ο μεγάλος Σύλλογος χρειάζεται αδελφοποίηση εφόρων μεταξύ των τμημάτων αλλά και βοήθεια σε χέρια και πόδια και οικονομική ενίσχυση. Τα λίγα άτομα που διακονούν αυτή την στιγμή αυτόν τον Οργανισμό-και όχι ομάδα, δεν αμείβονται, δεν έχουν παιδιά στις Ακαδημίες, ούτε καν στα ανδρικά και γυναικεία τμήματα.

Για οποιαδήποτε λάθη και αστοχίες,η ευθύνη βαραίνει τον γράφοντα, ως επαγγελματία αθλητισμού και επιστημονικό υπεύθυνο για τις μικρές ηλικίες και την ευαίσθητη πλευρά επόπτευσης των γονέων σε ΟΛΕΣ τις Ακαδημίες του Συλλόγου, ΚΑΙ σαν μέλος του Δ.Σ αλλά και σαν δημιουργό και των 3 τμημάτων υποδομής.

Σας περιμένουμε με χέρια, πόδια, ευθύνη και αγάπη για τον αθλητισμό και όχι συνδρομητές και πελάτες ενός οργανισμού που οι λειτουργοί απλά….δεν αμείβονται!!!

Με πολλή αγάπη

Λεωνίδας Κων. Μουλαγιαννιός
Καθηγητής Φυσικής Αγωγής-Εκπαιδευτικός
Προπονητής Ποδοσφαίρου (DMsc)
Μέλος Δ.Σ (Έφορος Πετοσφαίρισης)