Η φετινή φτωχή συγκομιδή όλων των πλάγιων επιθετικών στο σκοράρισμα, κάνει αναγκαστική την άμεση ενίσχυση του Άρη με δυο πολύ καλούς εξτρέμ.
Για δεύτερη σερί χρονιά η απόλυτη εξάρτηση του Άρη από τον Λορέν Μορόν στο σκοράρισμα, επιβεβαιώθηκε και από τους αριθμούς που σε αυτή την περίπτωση λένε την αλήθεια. Ο Ισπανός κουβάλησε όλο το επιθετικό βάρος στις πλάτες του, έχοντας ελάχιστη βοήθεια από τους πλάγιους επιθετικούς ή τους παίκτες από τις πίσω ζώνες.
Την πρώτη του σεζόν του με τη φανέλα του Άρη, ο Ισπανός σημείωσε το 40% των τερμάτων της ομάδας του με 20 γκολ σε 50 αγώνες. Φέτος, αυτό το ποσοστό αυξήθηκε στο 42% (18 γκολ σε 42 αγώνες). Νούμερα που δείχνουν ότι όταν ο Μορόν σκόραρε ο Άρης ήταν καλά και όταν δεν τα κατάφερνε, υπήρχε πρόβλημα, ειδικά από τη στιγμή που αποχώρησε ο μοναδικός συνεπής κεντρικός μέσος στο σκοράρισμα, ο Μάνου Γκαρθία, που πρόλαβε να πετύχει τέσσερα γκολ πριν μεταγραφεί στο MLS.
Το μεγάλο πρόβλημα του Άρη φέτος που τον κατέστησε μονοδιάστατο και εξαρτημένο από τον 31χρονο επιθετικό στο σκοράρισμα ήταν η πενιχρή βοήθεια των εξτρέμ στο κομμάτι αυτό. Των ποδοσφαιριστών δηλαδή, που σε όλες τις ομάδες είναι επιφορτισμένοι να συνεισφέρουν στα γκολ.
Για του λόγου το αληθές, παραθέτουμε και αριθμούς. Στη διάρκεια της σεζόν χρησιμοποιήθηκαν ως εξτρέμ από τους Άκη Μάντζιο και Μαρίνο Ουζουνίδη οι Σουλεϊμάνοφ, Σαβέριο, Σπίκιτς, Ντουντού, Ντιαντί, Φετφατζίδης και Σίστο και κατά περίσταση ο Σαμόρα.
Όλοι μαζί κατάφεραν να πετύχουν μόλις επτά γκολ, εκ των οποίων τα τρία στο τελευταίο και αδιάφορο βαθμολογικά παιχνίδι με τον Αστέρα. Ακόμη και τα δυο γκολ που πέτυχε ο Σαμόρα, ήταν αγωνιζόμενος ως κεντρικός επιθετικός. Οι πενιχρές φετινές επιδόσεις των εξτρέμ του Άρη, είναι και ο βασικός λόγος που στο μεταγραφικό πλάνο ενίσχυσης, δεσπόζει η απόκτηση δυο πλάγιων επιθετικών που να κάνουν τη διαφορά, με εντελώς διαφορετικά στοιχεία από όσους αγωνίστηκαν φέτος.
