Mόλις δύο μήνες έχουν περάσει από την δολοφονία του Άλκη Καμπανού, και όλο και περισσότερος κόσμος προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το δημόσιο λόγο του για να «ξεπλύνει» πρόσωπα και καταστάσεις.
Η Θεσσαλονίκη από την 1η Φεβρουαρίου και μετά δεν είναι πλέον η ίδια.
Εκείνη την μέρα δολοφονήθηκε άγρια και άνανδρα ένα παιδί 19 ετών. Όχι από ένα οπαδικό επεισόδιο, όχι από μία «κακιά στιγμή» αλλά από ανθρώπους που βγήκαν με δρεπάνια και μαχαίρια για να σκοτώσουν. Από ανθρώπους που είχαν τσιλιαδόρους, που είχαν παρακολουθήσει το παιδί που δολοφόνησαν, που ήξεραν ότι θα σκοτώσουν και για αυτό άφησαν τα κινητά τους στον σύνδεσμο του ΠΑΟΚ στον οποίο ήταν μέλη.
Όλα αυτά είναι γνωστά στον περισσότερο κόσμο. Όταν λέμε περισσότερο κόσμο δεν εννοούμε την Θεσσαλονίκη, εννοούμε όλη την υφήλιο. Άνθρωποι από όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες έχουν αναδείξει το γεγονός, με το Ισραήλ να το διατηρεί ως πρώτο θέμα, με τα Ιταλικά γήπεδα να γεμίζουν πανό για τον Άλκη, με το κορυφαίο Γαλλικό αθλητικό μέσο (L’Equipe) να έρχεται στο Κλεάνθης Βικελίδης. Τα όσα συνέβησαν έκαναν τον γύρο του κόσμου με την Ρωσία και την Αμερική επίσης να φιλοξενούν δεκάδες ειδήσεις για τον αδικοχαμένο Άλκη στις ιστοσελίδες τους.
Ακόμη κι έτσι όμως, υπάρχουν άνθρωποι και μέσα μαζικής ενημέρωσης (αθλητικά και πολιτικά), που ενώ διανύουμε τις πιο μαύρες μέρες τις πόλης επενδύουν τον χρόνο τους στο να κάνουν μικροπολιτική υπέρ και κατά ομάδων, σε μία προσπάθεια εξίσωσης καταστάσεων και ξεπλύματος δολοφόνων που κάνει κάθε νοήμονα άνθρωπο να αηδιάζει με αυτά που ακούει, διαβάζει και βλέπει.
Πριν επεκταθούμε όμως, νιώθουμε την ανάγκη να υπενθυμίσουμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά, απλά την πρώτη φορά τα είχαν καταφέρει. Το 2020 και μετά την δολοφονία του Τόσκο Μποζατζίσκι δημοσιογράφος ραδιοφώνου της Θεσσαλονίκης είχε κάνει ένα μακροσκελές και δακρύβρεχτο ποστ, στο οποίο γινόταν μία τιτάνια προσπάθεια ξεπλύματος των δολοφόνων του Τόσκο, μέσα από ασύστολα ψεύδη.
Είχε γραφεί ότι «ήταν αυτόπτης μάρτυρας» σε οπαδικά επεισόδια στην περιοχή που δολοφονήθηκε ο Βούλγαρος οπαδός. Ότι είδε από κοντά τις «δύο πλευρές», αφήνοντας ουσιαστικά να εννοηθεί ότι δεν ήταν μία ενέδρα ανθρώπων που και τότε βγήκαν να σκοτώσουν αλλά ένα «ραντεβού», όπως προσπάθησαν άλλωστε να περάσουν και στην περίπτωση του Άλκη. Φυσικά το εν λόγω ποστ σβήστηκε όταν έγιναν κατανοητές οι νομικές συνέπειες. Αυτό προσπάθησαν να το επαναλάβουν τα ξημερώματα της 1ης Φεβρουαρίου, όταν ιστοσελίδες πανελλαδικής εμβέλειας μιλούσαν πάλι για τους «κακούς οπαδούς του Άρη και του ΠΑΟΚ», επιχειρώντας για μία ακόμη φορά να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα.
Επιστρέφοντας στο σήμερα, με δύο μήνες να έχουν περάσει από την δολοφονία, άνθρωποι αναλώνονται σε οτιδήποτε άλλο πέρα από αυτό που πραγματικά έχει σημασία. Την στιγμή που δύο άνθρωποι έχουν δολοφονηθεί, που παιδιά δεκατεσσάρων και δεκαπέντε χρονών καταλήγουν στο νοσοκομείο, προτεραιότητα για κάποιους φαίνεται αποτελεί η άμβλυνση των γωνιών και όχι το να υπάρξει αλλαγή. Κανένας δεν κάνει οτιδήποτε για να φροντίσει να μην υπάρξουν παρόμοια περιστατικά, κανένας δεν ζητάει την αλλαγή, κανείς δεν βλέπει (ή δεν θέλει να δει) το πραγματικό πρόβλημα.
Αντ’ αυτού βλέπουμε έναν -ανησυχητικά μεγάλο- αριθμό ανθρώπων να διυλίζουν τον κώνωπα σε μία απέλπιδα προσπάθεια να περάσει η ρητορική του «Όλοι είναι ίδιοι». Βλέπουμε τους παραπάνω να προσπαθήσουν να πείσουν ότι ένα graffiti κίτρινου χρώματος «προωθεί την βία» και αποτελεί εξίσου μεγάλο πρόβλημα με τους δολοφόνους που κυκλοφορούν στους δρόμους.
Όλα αυτά την ίδια στιγμή που παρόμοια ευαισθησία δεν έχει παρατηρηθεί σε δεκάδες graffiti που όχι απλά προωθούν την οπαδική βία, αλλά υπερηφανεύονται για το πως οι οπαδοί του Άρη και του Ηρακλή «δεν θα μπορούν να κυκλοφορούν στην πόλη». Να μην ξεκινήσουμε καν για διάφορους «καλλιτέχνες» που προωθούν την ρητορική μίσους σε άλλα κοινωνικά θέματα. Τα συγκεκριμένα graffiti όμως δεν θα γίνουν πρώτο θέμα, δεν εξυπηρετούν βλέπετε την ατζέντα που υπάρχει.
Για να δώσουμε και μερικές πληροφορίες -μιας και δεν θα το κάνει κανείς άλλος- στην Γαλλία γράφεται εδώ και μέρες για τους «Ναζί του ΠΑΟΚ» και για τους Έλληνες που «Ήρθαν για πόλεμο», ενώ υπάρχουν φωτογραφίες ματωμένων Γάλλων που δέχθηκαν απρόκλητη επίθεση, χωρίς να έχουν καμία επαφή με τους οπαδούς της Μαρσέιγ. Αλλά έλα μωρέ, εδώ οι Αρειανοί έκαναν ένα graffiti, ποιος να ασχοληθεί με αυτά…
Τέλος ακόμη και όσοι με ύφος χιλίων καρδιναλίων υπερασπίζονται σθεναρά το παραμύθι περί «κακών οπαδών» αρχικά καλό θα ήταν να κοιταχτούν στον καθρέφτη. Ένας καθρέφτης που θα δουν να αντανακλά μία σκοταδιστική προπαγάνδα που το μόνο που καταφέρνει είναι να κρατά την πόλη δέσμια στις πουλημένες, επικίνδυνες και αναχρονιστικές απόψεις τους.
