Περίμενα μια μέρα για να δω μήπως κάποιος ασχοληθεί με την περίφημη τιμωρία του Αρη, εξαιτίας της οποίας της η ομάδα της Θεσσαλονίκης θα ξεκινήσει το πρωτάθλημα με -6 βαθμούς.
Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος
Ο Αρης είναι μια σημαντική ομάδα, όχι μόνο γιατί έχει ιστορία και πολύ κόσμο, αλλά και γιατί έχει και δυναμική: τελείωσε στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος πέρυσι δεύτερος, ολοκλήρωσε τη σεζόν τρίτος και βγήκε στην Ευρώπη. Στο μεταγραφικό παζάρι μοιάζει ενισχυμένος: η τιμωρία αυτή μπορεί να παίξει ρόλο στην ίδια την έκβαση του πρωταθλήματος – να εξαρτηθεί π.χ μια θέση στην Ευρώπη, μπορεί και κάτι περισσότερο. Δεν άκουσα κανένα να λέει και να γράφει το παραμικρό. Μολονότι έχουμε να κάνουμε με κάτι καθόλου συνηθισμένο.
Αν ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ, ακόμα κι ο πέμπτος πέρυσι Παναθηναϊκός είχαν τιμωρηθεί ν αρχίσουν το πρωτάθλημα με -6 βαθμούς θα είχε χαλάσει ο κόσμος. Ειδικά αν ο λόγος της τιμωρίας ήταν μια πλαστογραφία ενός δελτίου ποδοσφαιριστή που κατά την απόφαση της Εφέσων έγινε το 2018. Κι αφορά ένα άγνωστο παίκτη που στην ομάδα δεν αγωνίστηκε ποτέ. Και κανείς δεν γνωρίζει, με βάση την απόφαση, ποιος, που και γιατί την έκανε.
Ποιος είναι ο Λάσκοφ;
Θέλω να θυμίσω δυο πράγματα για την υπόθεση για να γίνει κατανοητό πόσο περίεργη είναι η απόφαση. Πρώτα από όλα μιλάμε για κάτι που δεν προέκυψε εξαιτίας κάποιας έρευνας που έγινε από αθλητικό όργανο. Η διαπίστωση της πράξης έγινε από την Γενική Γραμματείας Μεταναστευτικής Πολιτικής. Μετά από σύσταση κάποιου αγνώστου το 2018 ανακάλυψαν ότι ένας νεαρός από τα Σκόπια ονόματι Μπόρτσε Λάσκοφ, δήλωνε ποδοσφαιριστής και είχε άδεια παραμονής στη χώρα μας γιατί εμφανιζόταν να αγωνίζεται στον Αρη. Από αυτό φτάσαμε στην προχθεσινή απόφαση.
Ο Αρης ισχυρίζεται ότι δεν ζήτησε ποτέ έκδοση δελτίου για τον συγκεκριμένο και δεν έχει σχέση ούτε με την αλληλογραφία που ο Λάσκοφ και οι δικοί του προσκόμισαν για να πάρει ο νεαρός άδεια παραμονής: σε αυτή φαίνεται – πάντα σύμφωνα με την απόφαση – ότι κάποιος έχει πλαστογραφήσει και τη σφραγίδα της ΕΠΟ και την υπογραφή του τότε Γενικού της Διευθυντή κ. Αλέξη Δέδε που δήλωσε πως η ομοσπονδία ποτέ δεν εξέδωσε το εν λόγω δελτίο. Ο Αρης παρουσίασε στην εκδίκαση κι ένα μάρτυρα που ανέλαβε όλη την ευθύνη, αλλά αυτό με απασχολεί λιγότερο. Εγώ λέω πως όλα έγιναν όπως λέει η απόφαση. Αλλά έχω συγχρόνως κάποιες τεράστιες απορίες.
Απορίες κι άλλα παράξενα
Πρώτα πρώτα αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν να τιμωρείται μια ομάδα χωρίς να υπάρχει τιμωρία φυσικού αυτουργού. Αν υπάρχει πλαστογραφία κάποιος την έκανε. Πως γίνεται να υπάρχει ευθύνη που να βαραίνει συνολικά μια ομάδα όταν μάλιστα από το γεγονός αυτό η ομάδα δεν αποκόμισε κανένα απολύτως όφελος. Αλλά ας πουμε πως κι αυτό δεν έχει σημασία. Υπάρχουν κι άλλα παράξενα.
Πως γίνεται μια τέτοια υπόθεση που έγινε γνωστή το 2018 να εκδικάζεται τελεσίδικα τρία χρόνια (και βάλε…) αργότερα, όταν μιλάμε για κάτι που μπορεί να ερευνηθεί σε τρεις μέρες! Ολη η απόφαση στηρίζεται σε μια αλληλογραφία της ανακρίτριας της Επιτροπής Δεοντολογίας με την ΕΠΟ και σε τίποτα άλλο: ούτε τον πλαστογράφο βρήκανε, ούτε περίμεναν κάποια γραφολογική ανάλυση που καθυστέρησε, ούτε καμία ειδική επιτροπή εμπειρογνωμόνων συστήθηκε. Μια επικοινωνία με την ΕΠΟ υπήρξε και τίποτα άλλο! Αν το συγκεκριμένο παράπτωμα είναι τόσο σοβαρό, ώστε να τιμωρηθεί μια ομάδα με αφαίρεση βαθμών, πως γίνεται για την εκδίκασή του να περάσουν τρία χρόνια; Και γιατί, αν ο Αρης έκανε κάτι τόσο σοβαρό, να μην τιμωρηθεί το 2018 ή το 2019 ή έστω το 2020, όταν τίποτα καινούργιο δεν έχει προκύψει στην υπόθεση;
Το άλλο που οδηγεί σε γέλια αβίαστα είναι η ίδια η ποινή. Αληθινά δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται για ένα τέτοιο παράπτωμα (αν δεχτούμε ότι ο Αρης είναι ένοχος) μια ομάδα να τιμωρείται με -6 βαθμούς όταν στην Ελλάδα για ένα πλήθος από χειρότερα διαπιστωμένα παραπτώματα άλλοι (σχεδόν όλοι μάλιστα…) έχουν τιμωρηθεί λιγότερο!
Απίθανα πράγματα
Στην Ελλάδα, αν εισβάλεις με κουμπούρια σε αγωνιστικό χώρο και διακόψεις ματς, τιμωρήσε με λιγότερο. Αν αρπάξεις διαιτητή από γεννητικά όργανα σε αποδυτήρια, με αφαίρεση βαθμών δεν κινδυνεύεις. Αν μπουν μέσα οι οπαδοί σου και διακόψουν ένα ματς ποινή με -6 δεν υπάρχει. Αν αποδεδειγμένα έχεις νοθεύσει τον ανταγωνισμό χρωστώντας στους πάντες, το πολύ πολύ να μην πάρεις άδεια. Αν έχεις κάνει επεισόδια, στη χειρότερη θα σου κλείσουν μια ή δυο αγωνιστικές το γήπεδο. Κι αν μετατρέψεις σε πεδίο μάχης ένα τελικό κυπέλλου στη χειρότερη θα σου ρίξουν μερικές αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών. Αν ξεχάσεις να θεωρήσεις τα δελτία Υγείας της ομάδας, δείχνοντας αμέλεια που μπορεί να πληρωθεί ακριβά από παίκτες, (θυμηθείτε τον Ερικσεν…), σου λένε «εντάξει δεν τρέχει κάστανο». Αλλά αν πλαστογραφήσεις συμβόλαιο 16χρονου που δεν έχει φορέσει ποτέ τη φανέλα σου, τιμωρείσαι λέει με -6 και πρέπει να είσαι και ευχαριστημένος! Η οι κανονισμοί είναι για γέλια ή οι αποφάσεις αποτελούν σκάνδαλο ή και τα δύο!
Που είναι ο Ζαγοράκης;
Περίμενα χθες εναντίον αυτής της απίθανης απόφασης κάποιοι ευαίσθητοι κάτι να πουν. Εντάξει δεν περίμενα να κινητοποιηθούν οι βουλευτές Θεσσαλονίκης – αυτά με τον Αρη δεν γίνονται. Δεν περίμενα επίσης να κάνει αναρτήσεις ο Γιώργος Σαββίδης (που χάθηκε αυτή η ψυχή;) ή δηλώσεις ο Ρασβάν Λουτσέσκου ή να συμπαρασταθεί στον Αρη το αμαρτωλό ΠΟΚ λέγοντας πως «τα πρωταθλήματα πρέπει να κρίνονται στα γήπεδα»: οι ομάδες, οι ιδιοκτήτες τους και οι οπαδοί τους, όταν λένε δεν θέλουν νίκες στα χαρτιά μιλάνε για τις νίκες των άλλων, όχι της ομαδάρας τους. Αλλα περίμενα πρώτα από όλα να τοποθετηθούν διάφοροι σχολιαστές, που, όταν άλλες ομάδες τιμωρούνται, θυμούνται ότι οι αγώνες πρέπει να κρίνονται στα γήπεδα. Και περίμενα κυρίως να κατακεραυνώσει την απόφαση αυτή ο Θοδωρής Ζαγοράκης ως πρόεδρος της ΕΠΟ. Εδώ δεν μιλάμε απλά για ένα ματς: μιλάμε για κάτι που μπορεί να επηρεάσει ένα ολόκληρο πρωτάθλημα.
Κάποτε στη Λαμπίρη
Δεν αναφέρομαι τυχαία στο Ζαγοράκη: ο Ζαγοράκης το 2017 μετά το ματς του ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό που διακόπηκε για ρίψεις αντικειμένων είχε πει στην εκπομπή της Χριστίνας Λαμπιρη (έχει χιούμορ ο πρόεδρος!) ότι «τα ματς πρέπει να κρίνονται στα γήπεδα, οι αφαιρέσεις βαθμών κάνουν κακό στο ποδόσφαιρο και αυτού του είδους οι τιμωρίες απλά μεγαλώνουν την κακοπιστία». Τότε είχε μιλήσει ως Ευρωβουλευτής – τώρα ως πρόεδρος δεν είπε τίποτα. Δεν πειράζει η σιωπή: καταλαβαίνω ότι δεν είναι εύκολο να κρίνεις αποφάσεις δικαστών. Αλλά αν όντως πιστεύει ότι τα ματς πρέπει να κρίνονται στα γήπεδα ας πει στη νομική υπηρεσία της ομοσπονδίας να μην παραστεί στο CaS όταν ο Αρης θα προσφύγει. Κυρίως για να δείξει κάτι στην Ελλάδα σπάνιο. Δηλαδή συνέπεια.
Τι έχω καταλάβει εγώ; Μια επί της ουσίας ασήμαντη υπόθεση έμεινε στην άκρη για χρόνια για να χρησιμοποιηθεί εναντίον του Αρη αν και εφόσον ο Αρης δυναμώσει και διεκδικεί θέση στην Ευρώπη: είναι όλες κι όλες τέσσερις. Γιατί τρέξανε να βγάλουν την απόφαση καλοκαριάτικα; Δεν το ξέρω, ξέρω όμως ότι μετά την ψήφιση της Ολιστικής Μελέτης της FIFA/UEFA στη σύσταση των πειθαρχικών επιτροπών η ομοσπονδία δεν έχει πια κανένα λόγο – κάτι μου λέει πως κάποιες υποθέσεις έπρεπε να τρέξουν τώρα. Τι άλλο βλέπω; Ότι πολλοί πια φοβούνται τον Αρη. Που είναι μάλλον τυχερός. Αν τον έβλεπαν στο επόμενο φιλικό να κερδίζει τον Ολυμπιακό, μπορεί να του έριχναν όχι -6, αλλά -10. Μπας και αποφύγουν την πιθανότητα να τον δουν μπροστά τους…
