Μπουσβάρος: «Η εμφάνιση του Νετζήπογλου έδωσε ελπίδα στον κόσμο του Άρη για το μέλλον της ομάδας»
Στο Yellow Radio 101,7 και στην εκπομπή «Yellow News» φιλοξενήθηκε ο Δημήτρης Μπουσβάρος.
Ο πρώην υπεύθυνος των ακαδημιών της ΚΑΕ Άρης, Δημήτρης Μπουσβάρος, ο οποίος έφερε στους κίτρινους τον Όμηρο Νετζήπογλου, μίλησε στο Yellow Radio με αφορμή την εκπληκτική εμφάνιση του 18χρονου γκαρντ στο παιχνίδι με τον Ιωνικό, για τους νεαρούς των κιτρινόμαυρων και την σημασία των ακαδημιών και των νέων παικτών στον Άρη και στο ελληνικό μπάσκετ.
Αναλυτικά όσα είπε στους Χρήστο Γκάλη και Δημήτρη Οσσανλή:
Για το αν τον εξέπληξε η εμφάνιση του Νετζήπογλου:
Ήταν ένα παιχνίδι για τον Όμηρο στο οποίο πήγαν όλα καλά. Η παρουσίασή του στον κόσμο ήταν εκκωφαντική. Βέβαια, έδειξε πολύ καλά δείγματα και στον φιλανθρωπικό αγώνα στο ΣΕΦ με τον Ολυμπιακό.
Για τα στοιχεία του Νετζήπογλου:
Αγαπάει πολύ το μπάσκετ. Είναι αφοσιωμένος σε αυτό. Έχει δουλέψει πολύ με τους προπονητές του. Βελτιώνεται καθημερινά. Από τα πιο ισχυρά κομμάτια του παιχνιδιού του είναι ο χαρακτήρας του. Είναι μέσα σε πολλές φάσεις, στις οποίες δεν συμμετέχει από την αρχή. Θα πηδήξει για το ριμπάουντ, θα πάει στο κλέψιμο, θα τρέξει μπροστά και βγάζει μία ενέργεια, η οποία ταιριάζει πολύ στην ομάδα.
Για το τι ήταν αυτό που ξεχώρισαν στον Όμηρο όταν τον έφεραν από το Κορδελιό:
Αυτό που είδαμε ήταν ο χαρακτήρας του που περιέγραψα. Αυτό που κάνει τους αθλητές να προχωράνε σε υψηλότερο επίπεδο, είναι το πνευματικό τους κομμάτι. Αυτή η δίψα που έδειχνε ο Όμηρος ήταν ξεκάθαρη από όταν ήταν μικρός. Ενώ τον πήραμε για το παιδικό, τον βάλαμε να προπονηθεί με τους πιο μεγάλους. Τον προωθήσαμε στο εφηβικό. Ήταν μέλος της εφηβικής ομάδας που βγήκε τρίτη στην Ελλάδα, όντας στην βασική πεντάδα.
Για το τι χρειάζεται να βελτιώσει:
Όλοι οι παίκτες που είναι μικροί, έχουν μπροστά τους πολλά κομμάτια στο παιχνίδι τους που πρέπει να βελτιώσουν. Είναι το σουτ από τρίπλα, το ένας εναντίον ενός σε mismatch. Είναι πολλά. Οι προπονητές τα ξέρουν καλύτερα. Στον Άρη δουλεύουν πάνω σε αυτά. Ο Άρης βγάζει δικά του παιδιά. Θα έπρεπε να βγάζει περισσότερα, ωστόσο αυτό παίζει και από τις συγκυρίες. Όταν μία ομάδα παλεύει για την σωτηρία και είναι σε δύσκολη κατάσταση, είναι δύσκολο να εμπιστευτείς μικρούς αθλητές.
Για τον Σιδηροηλία και τον Βλάσιο:
Ο Γιάννης Σιδηροηλίας είναι ένας καλός παίκτης, ένας στρατιώτης της ομάδας, από μικρός με τις ακαδημίες του Άρη. Όποτε έπαιξε, έδειξε καλά στοιχεία. Ο Κώστας Βλάσιος είχε ξεχωρίσει και αυτό το παιδί, είχε περάσει από τις εθνικές ομάδες. Ήταν ιδιαίτερος.
Για το ότι άργησε να πάρει ευκαιρίες ο Σιδηροηλίας:
Για κανέναν προπονητή δεν είναι εύκολο να κάθεται σε μια… ηλεκτρική καρέκλα όπως αυτή του Άρη. Υπάρχουν πάντα απαιτήσεις. Στις νίκες και στις ήττες ακούγονται ακραία σχόλια στο πρόσωπο του προπονητή, θετικά και αρνητικά αντίστοιχα. Εγώ δεν τα βλέπω έτσι τα πράγματα. Από την μία μεριά πρέπει να υπάρχει περισσότερη εμπιστοσύνη στους νέους, αλλά από την άλλη πρέπει ο Άρης να φύγει από αυτή την κατάσταση της τελευταίας τετραετίας, να παίζει για την σωτηρία του διότι δημιουργεί πίεση στην ομάδα.
Για τα στοιχεία του Σιδηροηλία:
Ο Γιάννης είναι ένα ψηλό γκαρντ. Αγγίζει τα δύο μέτρα, μπορεί να αγωνιστεί στην θέση 2 και 3. Είναι αριστερόχειρας. Έχει μακριά χέρια και μπορεί να παίξει καλά το ένας-ένας και είναι καλός στην άμυνα. Μπορεί να κάνει και αυτό το παιδί πολλά πράγματα μέσα στο γήπεδο. Μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά αυτά ήταν συμπαίκτες και μάλιστα είδα ένα ωραίο στιγμιότυπο από το παιχνίδι με τον Ιωνικό με τον Όμηρο και τον Γιάννη που ήταν αγκαλιά. Τα παιδιά έχουν μάθει από μικρά έτσι. Να στηρίζουν το ένα το άλλο. Και φυσικά να είναι σε μία ομάδα που λέγεται Άρης. Με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Όταν παίζεις στον Άρη, έχει άλλο ειδικό βάρος η φανέλα.
Για το αν πρέπει ο Άρης να επενδύσει στις ακαδημίες να βγάζει νέα παιδιά:
Πιστεύω γενικά στα νέα παιδιά. Νομίζω πως το ελληνικό μπάσκετ στο σύνολό του χρειάζεται «ένεση» από νέους αθλητές. Φτάσαμε στο σημείο η ΕΟΚ να είναι η Ομοσπονδία που έχει λιγότερα δελτία νέων αθλητών, από άλλες Ομοσπονδίες που παλιότερα ήταν πολύ πίσω. Αρχίζει να δημιουργείται θέμα με τα νέα παιδιά. Είναι φυσικό, γιατί δεν έχουν κίνητρα. Όταν μιλάμε για 6 ξένους στις ομάδες, δεν μένει χώρος για Έλληνες αθλητές στο να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Υπάρχουν παιδιά με ταλέντο. Υπάρχουν νέοι που αν πάρουν τον «αέρα» και πάρουν εμπιστοσύνη, θα κάνουν πράγματα. Όπως ο Παπαδάκης με την Λάρισα, ο οποίος στην ουσία τους έδωσε την κατηγορία.
Για το αν πρέπει να οδηγηθούν οι ελληνικές ομάδες στις λύσεις περισσότερων νέων παικτών:
Σίγουρα, θα μπορούσαν να πάρουν για παράδειγμα τέσσερις ξένους παίκτες και δύο παραπάνω νέους αθλητές. Ωστόσο, θα πρέπει να γίνουν αρκετά στο ελληνικό μπάσκετ. Έχει άμεση σχέση με το κατά πόσο οι Έλληνες αθλητές είναι έτοιμοι. Με την μία χρονιά που έχει αφαιρεθεί από το εφηβικό, οι αθλητές είναι λίγο «άγουροι» στο ανδρικό. Το αποτέλεσμα είναι να χρειαστεί ένας χρόνος ή δύο χρόνια να προετοιμάσουν το κορμί και το μυαλό τους στο να γίνουν ανταγωνιστικοί. Τα στοιχεία του Ομήρου για παράδειγμα είναι πολύ καλά. Είναι δυνατός, εκρηκτικός, έχει μακριά χέρια. Έχει σωματικά προσόντα που τον στηρίζουν, που τον έκαναν να διανύσει αυτήν την απόσταση πιο γρήγορα, στο να φανεί πιο έτοιμος στο παρκέ.
Και συμπλήρωσε:
Είναι πολύ χαρακτηριστικό για μένα η αντίδραση του κόσμου του Άρη. Το πώς ενθουσιάστηκε ο κόσμος, βλέποντας ένα νέο παιδί και άφησε την άρνηση και την γκρίνια για την εικόνα της ομάδας και έβγαλε θετική ενέργεια και ελπίδα. Για μένα είναι πολύ σημαντικό το πόσο ελπίδα έδωσε ο Όμηρος με την εμφάνισή του στον κόσμο. Είναι ένας λόγος που πρέπει να επενδύσουμε στους Έλληνες νεαρούς παίκτες.