Κανονικά, κάποιες φορές, θα έπρεπε να κάνω αναδημοσίευση του προηγούμενου άρθρου, ευλογώντας τα γένια μας εδώ στο yellowradio.gr μεν, αλλά και ως συνέχεια της σκέψης.
Ιδού, λοιπόν (https://yellowradio.gr/το-επόμενο-βήμα-γράφει-το-κίτρινο-βέλο/), τα περί προσωπικοτήτων και ηγετών και της ανάγκης ανάδειξης νέων, μέσα από τα αποδυτήρια, όπως κατέληγε στα περί ποδοσφαίρου, το προηγούμενο. Σκέψεις που γεννήθηκαν με αφορμή την ήττα μία βδομάδα πίσω και την απουσία του Γκάμα. Ενός παίκτη που έλλειψε και χτες απ’ την ομάδα, στην Λεωφόρο. Μία ομάδα που, αυτή την φορά, έψαξε, δούλεψε και έκανε ευκαιρία αυτή την απουσία.
Έτσι όπως ξεκίνησε να δομείται ο Άρης, από την εποχή Πάκο, άρχισε να γίνεται φανερό πως αναδεικνύονται παίχτες ηγέτες, προσωπικότητες ή συνδυασμός αυτών. Για παράδειγμα, ο κάπτεν Δέλη είναι ισχυρή προσωπικότητα εντός γηπέδου και αποδυτηρίων. Και αν για το χορτάρι μετράει η πολλή δουλειά, που υπερκαλύπτει αδυναμίες και σε συνδυασμό με τις συγκυρίες τον χρίζει βασικό, στα αποδυτήρια μετράει και ο χαρακτήρας.
Άλλα δύο παραδείγματα είναι ο Ματίγια και ο Γκάμα κι αν για τον Πορτογάλο “μάγο” η ηγετική παρουσία είναι συνδυασμός ικανοτήτων και παραστάσεων, ο Ισπανός παρεξηγημένος χαφ δεν υστερεί καθόλου και στα δύο. Απλά, η θέση του κεντρικού, σύγχρονου, μέσου δεν αφήνει χώρο για τους παλιούς βιρτουόζους για να λάμψει η ποιότητα. Από εκείνη την ομάδα του “παππού”, ο Κουέστα παραμένει ως σήμερα και διατηρεί σταθερά την θέση, παρά τα μύρια όσα έχει ακούσει κατά καιρούς κι αυτός. Ο πέμπτος… σωματοφύλακας του Άρη λέγεται Ματέο Γκαρσία! Έφυγε, επέστρεψε και αν ως εχτές προβλημάτιζε, αρκούσε ένα ημίχρονο για να λύσει απορίες.
Στα 3 χρόνια δουλειάς, με γνώμονα το καλύτερο του Συλλόγου, της ομάδας, της φανέλας, μπολιάστηκαν και άλλοι. Ροζ και Σάσα ακολουθούν, Μαντσίνι και Σούντγκρεν έπονται. Ενδεχομένως, ο Τζέγκο ή ο Μπερτόλιο να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Ηγέτες, εντός κι εκτός γηπέδου. Ένας συνδυασμός δουλειάς, ταλέντου, παραστάσεων, χαρακτήρα.
Στην “άκρη του πάγκου”, όπως συνηθίζεται να λέγεται, κάθεται ο Άκης Μάντζιος. Άλλο ένα όνομα που αρέσκονται πολλοί συνοπαδοί να φέρνουν συχνά στην κουβέντα περί ικανοτήτων. Καταδικασμένος, θαρρείς, να διαψεύδει και να αποδεικνύει. Η μοίρα του Συλλόγου, θα πεις. Τα φετινά νούμερα είναι αμείλικτος κριτής. Μεγαλύτερος, για μένα, τα όσα “βγάζει” ως εικόνα ο Άρης. Συσπείρωση, οικογένεια, ομάδα. Ανατρέξτε στα χρόνια που έπαιζε και φορούσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού ο κόουτς, σε μας. Δείτε τα ρόστερ, τις προσωπικότητες, της ηγετικές φυσιογνωμίες της εποχής. Μία ομάδα που, από παραγοντική και διοικητική ένδοια, απαξιώθηκε. Κλείνει η παρένθεση. Ένας ηγέτης οδηγεί και αναδεικνύει νέους. Διαδοχή!
Είπαν κάμποσοι, μία εβδομάδα πριν, πως άλλο ένα σημαντικό παιχνίδι δεν μπόρεσε να κερδίσει ο Άρης. Αφορμή το 1-3. Λίγοι από αυτούς θα παραδεχτούν πως η ίδια η ομάδα τους διέψευσε, 7 μέρες μετά. Μια ομάδα που είχε συνεχή προσπάθεια, συγκέντρωση και στόχευση, απ’ το 1′ ως το 95′. Για όποιον είδε το παιχνίδι, είναι προφανές πως η αγωνιστική συμπεριφορά ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις του επιπέδου. Του υψηλού επιπέδου, που οφείλει να είναι όποια ομάδα διεκδικεί στόχους. Ευρώπη, ο πρώτος. Δεύτερη θέση ή πρώτη μεταξύ 5, ο δεύτερος. Ένα παιχνίδι που βρεθήκαμε πίσω στο σκορ και πριν λήξει το ημίχρονο χάσαμε μέγιστη ευκαιρία, από πέναλτι, για ισοφάριση. Το ματς στράβωσε, κατά το κοινώς λεγόμενο.
Όταν προσπαθείς, μελετάς και διεκδικείς πράγματα, συνήθως το ποδόσφαιρο στο ανταποδίδει. Ο κορυφαίος του Π.Α.Ο., ο Μαουρίσιο, έκανε το λάθος. Αυτό που μου έκανε εντύπωση, όμως, είναι πως με την αποβολή του φάνηκε σαν να βγήκε ένας “πύρρος” απ’ το πράσινο οικοδόμημα και αυτό σκόρπισε. Βοήθησαν και οι λάθος επιλογές του καλού μα αμετροεπή, παρά τα άσπρα μαλλιά του, κόουτς του. Δεν αρκεί αυτό. Πρώτο μέλημα του ικανού είναι η παραδοχή. Έπεται η διόρθωση. Γκάνεα μέσα. Μπερτόλιο αριστερά, Ματέο σε θέση “10”. Ματίγια μέσα. Η τελευταία αλλαγή αναδεικνύει, πέραν της αγωνιστικής οφέλειας όπως φάνηκε και την οξυδέρκεια. Την προπονητική εξυπνάδα. Με τον Τζέγκο “κιτρινισμένο”, ο γνώστης των γηπέδων Μάντζιος “μυρίστηκε” πως αν ένας κινδύνευε να φέρει αριθμητική ισορροπία στις 2 ομάδες αυτός ήταν ο Αυστραλός. Αρκούσε ένα μαρκάρισμα, για να σταματήσει να “νιώθει τύψεις” ο Εσθονός! Η συντριπτική κατοχή και υπεροχή δικαιώνουν απόλυτα και σε καθαρά τακτικό επίπεδο τον πάγκο. Εύγε!
Σε χρόνο που ακολούθησε την ανατροπή, ο Σαντέ άλλαξε τον Μπερτόλιο. Άλλη μια σωστή κίνηση στην σκακιέρα. Ο παίκτης, ο σκακιστής. Ψυχραιμία, καθαρό μυαλό, ανοιχτά μάτια, πρόβλεψη κινήσεων. Κάποια απ’ τα χαρακτηριστικά του.
Δύο σχόλια για τα γκολ μας. Η επιδραστικότητα στο παιχνίδι από Σάσα και Μαντσίνι φάνηκε όσο ποτέ άλλοτε. Ο Αργεντίνος δοκίμασε το πόδι και ανάγκασε σε μεγάλη απόκρουση τον Διούδη. Τεράστια, με τον πήχυ αφού η μπάλα έσκασε, για την ακρίβεια. Στο δεύτερο γκολ, παίρνει πάσα Μάνου, που είχε πάρει από Μπερτόλιο (που είχε πάρει από Γκάνεα, που… !!!), δεν μπορεί να εκτελέσει μεν, αλλά διατηρεί μπάλα και κατοχή με υπερπροσπάθεια και στρώνει σε Βραζιλιάνο. Σουτ, μικρό κενό… Ανοίγω παρένθεση και πάω στο πρώτο γκολ, πριν επιστρέψω.
Διαγώνια κίνηση Ματέο εντός περιοχής, ανοίγοντας χώρο, παράλληλα και κάθετη πάσα από Μπερτόλιο, που του έχει δώσει Ματίγια. Το κόψιμο του (να χαρώ, να χαρώ, να χαρώ τον Μολό, τον Μολό τον) Μολό, από στραβοκλωτσιά, έγινε ασίστ σε Μάνο. Ξανά παρένθεση, στην παρένθεση!
Ο Μάνος πήρε την μπάλα να εκτελέσει πέναλτι. Αν ο Μάντζιος είπε “Μπερτόλιο” και ο παίχτης είπε “το ‘χω” είναι θέμα αποδυτηρίων, ομάδας και όχι του κάθε γραφικού, κομπλεξικού, εγωμανή φεϊσμπουκάκια, που παίρνει αφορμή απ’ το “δοκάρι και παράλληλα” (ρε την πόρνη, όπως εύστοχα είπε ο πρώην πράσινος κόουτς Όσιμ!) και αμολάει κατάρες και μπινελίκια.
Παρακάτω. Ο Μάνος, στην μικρή περιοχή, έχει προλάβει να κοντρολάρει με το δεξί, να δει τον αντίπαλο κίπερ και του μένει το δύσκολο. Πλασάρει με το αριστερό, σχεδόν τέλεια και (προς απογοήτευση πολλών) κερδίζει συμβόλαιο και οριακά θέση εντεκάδας και για πιο μετά. Περιττό να αναφερθεί τι θα άκουγε, καθώς έχει προηγηθεί “η γάμπα του Βιερίνια” στην Τούμπα και το χαμένο πέναλτι. Περιττό, επίσης, το να μαντέψει κάποιος την ψυχολογία και το μέλλον του παιδιού αυτού στην ομάδα, μετέπειτα. Απ’ την δουλειά, την βελτίωση Μήτρογλου και την πιθανή έλευση κι άλλου φορ θα εξαρτηθούν τα υπόλοιπα, εν καιρώ. Μέχρι τότε, ένας παίχτης “πολεμιστής” κερδίζει κάτι με το σπαθί του. Κερδίζει, πρώτα πρώτα, η ομάδα, ο Άρης. Χειροκροτώ!
Άφησα μια εκκρεμότητα. Το κενό, το χρονικό διάστημα δεκάτων του δευτερολέπτου ανάμεσα στην ασθενή απόκρουση μετά το σουτ του Λούκας Σάσα. Ένας μπακ πέφτει για τάκλιν, ένα αριστερό πόδι σηκώνεται. Δεν σουτάρει. Περνάει πάνω απ’ την μπάλα και αφήνει τις τάπες του παπουτσιού να την χαϊδέψουν! Το χάδι που σιγουρεύει την κατοχή, που γεννά ηγέτη. Ακολουθούν λίγα κλάσματα ακόμα για κάτι ανάμεσα σε “μυτάκι” και “κουντουπιέ”. Η μπάλα χαϊδεύει το πλεκτό. Το χαμόγελο, του Ματέο, του Μάντζιου, του Δέλη, του Σάσα, του Κουέστα, του Σούντγκρεν, του Μάνου, όλων μας, είναι η πληρωμή του Άρη! Το διεκδικεί, το προκαλεί, το αξίζει!’
ΥΓ Ακολουθεί εντός έδρας ματς με Π.Α.Ο.Κ. την Τετάρτη στις 19:30. Έχω καταφέρει και πιστεύω πως το ίδιο και η ομάδα, να ασχολούμαι με τα τοπικά αυτά ντέρμπι όσο τους πρέπει. Όταν, δηλαδή, έρχεται η ώρα τους. Παύω να ενδιαφέρομαι με το σφύριγμα της λήξης. Το πρόγραμμα play off βοηθάει ακόμα παραπάνω. Μεγαλώνεις κι άλλο όταν αλλάζεις νοοτροπία. Περιμένω να δω μάχη, πάθος, σχέδιο και καθαρό μυαλό, απ’ το 1′ μέχρι όσο πάει. Νικάω και συνεχίζω…
Don’t give up the fight…Μια ζωή όλο Άρης!
Δευτέρα, 19 Απριλίου 2021
Κίτρινο Βέλος
